Boşverdim artık hiç bir şey umrumda değil benim Sürekli dertlerimi öğüten bir değirmenim Yaşamak bundan ibaret değildi sanırım Ya da siktir et belki tam vaktidir delirmenin Dilimde küfürler buna yakın çevrem alıştı Çünkü 17 yaşımda gerçek acıyla tanıştım Savaştım kabuslarla direndim savaştım Çocukken geçmeye korktuğum mezarlıkla barıştım Umutlarla yaşıyorum ben defterimde serzenişler Bir parça huzur istedim lakin onuda vermemişler Bir yukarı bir aşağı akabinde vazgeçişler Bir yukarı bir aşağı en sonunda kaybedişler Herkes gibi bende istemiştim iyi bir gelecek Bu şehri terk etmek istedim bir yer yoktu gidecek Masalın sonunda bir kurşun beyni delecek 8 Yıldır bekliyorum o gemi bir gün gelecek Hayal kırıklıklarıyla dolu bir gün daha Bugünde pencerem buğulu dostum yaralarım kanar Hayallerimde çoktu yarına dair veremedim karar İnan ki anlatamam 25 yıl nasıl geçti zaman Boşverdim artık etrafımda dönen oyunları Sakın bana anlatma sende kalsın yalanların Çünkü hayli sıkıldım sonu yoktu bu palavranın Şimdi yolunu arıyorum ben geçmişimden kurtulmanın Hiç bir vakit dinmez içimde kopan bu fırtınalar Sabırla yürüyorum da bitmiyor hiç tiyatrolar Yanlış yapan başkaları fakat bendim sorgulanan Suç işleyen başkaları fakat bendim sorgulanan Bıktım artık insanların sahte sıfatlarından Gereksiz tavırlarından ve renkli yalanlarından Suskun olmak bazen iyidir çıkarcı ortamlarında Bir kaç tane dostum oldu en zor zamanlarımda Kasvet çöktü şehre dışarıda hava kararmış Sürekli çayla sigara moruk dişlerim de sararmış Bu ölümlü dünya herkese bir mezarmış İyiler hep yerinde saymış ve kötüler kazanmış