Hver á sér fegra föðurland, Með fjöll og dal og bláan sand, Með norðurljósa bjarmaband Og björk og lind í hlíð? Með friðsæl býli, ljós og ljóð, Svo langt frá heimsins vígaslóð. Geym, drottinn, okkar dýra land Er duna jarðarstríð. Hver á sér meðal þjóða þjóð, Er þekkir hvorki sverð né blóð En lifir sæl við ást og óð Og auð, sem friðsæld gaf? Við heita brunna, hreinan blæ Og hátign jökla, bláan sæ, Hún uni grandvör, farsæl, fróð Og frjáls - við ysta haf. Ó, Ísland, fagra ættarbyggð, Um eilífð sé þín gæfa tryggð, öll grimmd frá þinni ströndu styggð Og stöðugt allt þitt ráð. Hver dagur liti dáð á ný, Hver draumur rætist verkum í Svo verði Íslands ástkær byggð Ei öðrum þjóðum háð Svo aldrei framar Íslands byggð Sé öðrum þjóðum háð.