اگر پنهان بود پیدا، من آن پیدای پنهانم و گر نادان بود دانا، من آن دانای نادانم همای گلشن قدسم نه صید دانه و دامم تذرو باغ فردوس ام، نه مرغ این گلستانم من آن هوشیار سرمستم، که نبود بی قدح دستم نگویم نیستم، هستم، بلی هم این و هم آنم سپهر مهر را ماهم، جهان عشق را شاهم بتان را آستین بوسم، مغان را آفرین خوانم