Gdy dziś napisałam
Na szybie twe imię
To lód niby w słońcu
Roztopił się spłynął
I róża pod oknem
Na śniegu zakwitła
Choć w zimie nie kwitnie
Gdy dziś wymówiłam
W pokoju twe imię
To dom, każdy przedmiot
Je echem odmienił
I słowik pod oknem
Na drzewie zaśpiewał
Choć w zimie nie śpiewa
A ciebie tak dawno
Tak dawno tu nie ma
Że czasem już myślę
We śnie byłeś tylko
Lecz wszystko zaprzecza
Tobie szumią drzewa
Rosną kwiaty na śniegu
Tobie słowik śpiewa
Gdy dziś pomyślałam
W ogrodzie twe imię
I klon niby wiosną
Obsypał się liśćmi
I jabłoń na ścieżkę
Rzuciła ci owoc
Choć w zimie nie rodzi
A ciebie tak dawno
Tak dawno tu nie ma
Że czasem już myślę
We śnie byłeś tylko
Lecz wszystko zaprzecza
Jabłonie czereśnie
Moje kwiaty w ogrodzie
Ścięte mrozu mieczem
Naa naa na na naa na
Naa na na naa
Naa na naa
Naa na na naa
Na naa na naa
Na naa na na na na