Aklımda baba paralanma
Doğanın kanunu bu yaşamak
Bize öğretilen hep yalan
Beşikten mezara kovala
Devam et korkma her gün zorla
Zaten böyle doğacak rüyalar
Her gün engel olacak hayaller
Yokluk yalnız boş laf bahanen
Her yer mesken her yer cenazen
Tutmaz parmaklıklar bir mahzen
Fark etmez yokuşlar mesafen
Kimler düştü düşler kurarken
Aklımda baba paralanma
Doğanın kanunu bu yaşamak
Bize öğretilen hep yalan
Beşikten mezara kovala (Kaçma)
Bize öğretilen hep yalan
İstemezler hep önünde duran
Kuruldum hedefe yavaşça
Beşikten mezara kovala (Kaçma)
Kafamın içindekilere mahkum oluyorum
Geceler uzuyor sonraki günüme
Sanırım genetik yaşadıklarımız
Buda bir bakıma babamdan hediye
Ne kaldı geriye bunca yıl bunca medet
Ne şeytan ne de melek
Ne bir ışık ne de güneş
Anca kapan yazıp üret
Karanlık odalara adadım çocukluğumu
Şimdi dönüyor geriye
Avuçlarıma doluyor bu hasat
Heyecanı kalmadı bir gram bile
Sanki zamanımızı boşa yaktık
Ama kimselere soramazdık
Fırtınalara çevirdik rotamızı inan
Sonucu mu? Sona kaldık
Hayal uğramadı inan mahallelerimize
Evimize, okuluma, sıralara
İnadım getirdi bu günüme
Elveda bütün çocukluğuma
Geri kalan hayallerime
Büyüdük on yedide
Gömüldük bu işe inan mezar yerine
Ölümsüz olmak için öleceğiz
Tadı yok ne serseler önüme
Geçti bu dünyadan ümidim kalmadı
Sırada ne var onu göreceğiz
Yaşadık boş şimdi ise
Bardağın dolu tarafına sabrım yok
Yürürüm dik sonumuz b*k
Azraile bile hazırım bro
Aklımda baba paralanma
Doğanın kanunu bu yaşamak
Bize öğretilen hep yalan
Beşikten mezara kovala (Kaçma)
Bize öğretilen hep yalan
İstemezler hep önünde duran
Kuruldum hedefe yavaşça
Beşikten mezara kovala (Kaçma)