İndim elinde evrime ama diye Uçtu gitti birden derdime ne çare Ansız vurdu yalnızlık çanlarından mümkün duymaması Bal gibi tatlıydı oysa sevdanın yansıması Karayipler Karayipler Karayipler Karayipler Bir gün gelir yolun düşer Karayipler Karayipler Karayipler Acın diner Karayipler Kaçtığım o yerde iplemez hiç kimse Üzdü yine değmez eksiklik özünde Aldı bir daha vermedi sert bir kış sağlığını Yine de paslı sistemin çarkına parmaklarımı çomak bilir sokarım Gelecek istasyon Karayipler Karayipler Karayipler Karayipler Karayipler Bie gün gelir yolun düşer Karayipler Karayipler Karayipler Acın diner Karayipler