فكر مكنه فيلم هنديه داره فاز درمندرا
لندغر ده کفِ تهران دربدر تو هردقه
كرگدن باز خورشت فلو ره زده ده بدن
مَيده مال تو سيل كو افراز گنگ كفانده دَفتَن
بَيرق دارى كديم هرچند دور بوديم ما از وطن
هوادارا حفظن كاراره چُپ باش تو گپ نزن
زنگ مزنى شات ميگيرى پُز ميدى ده صدنفر
افراز كده بيتِ حيتش اوشتوكاره ختنه کرد
اِى
ترپ گنگ مادافاك افراز روى بيت
سنگر نگائيدم بوله نمروم مه سينه خيز
اَبر خشمِ رپُم مره روبه تيرگى چارزانوره بزن بوله پيشِ رئيس زيرميز
درى رپ ايره ده تاريخت بنويس
افراز آمد كُلَگيره گرفت آله زيرِ ديست
خنده داره برم مِكُنى تو كيره ديس
يَنگره سلام برسان از ما بچم اِنِميست
فكر مكنه فيلم هنديه داره فاز درمندرا
لندغر ده کفِ تهران دربدر تو هردقه
كرگدن باز خورشت فلو ره زده ده بدن
مَيده مال تو سيل كو افراز گنگ كفانده دَفتَن
بَيرق دارى كديم هرچند دور بوديم ما از وطن
هوادارا حفظن كاراره چُپ باش تو گپ نزن
زنگ مزنى شات ميگيرى پُز ميدى ده صدنفر
افراز كده بيتِ حيتش اوشتوكاره ختنه كرد
نميبينم اصلاً گنگ تر از خودم بابه دُرُشت خودِ مَيُم چرا سنگ اَلَك كنم از اى چوچه حاشيه هاهم پره هرطرف دُورُم اصلاً ارزشى نداره برش وقت تلف كنم
مسازه راهشه بچش ندارن حتی خایشه کدش پابه پایش بیا اِنی رپشه و یک ملته خواهان رپش
امینم روبیتش کله زد مفامی همه چی بلده قبلاً هم ده ای کار بوده تو مفامی سنده دری مده برش لغب پدره
اِى
نکو تو بی ثمر عجله خاندانت مگه دیس مه دبله کار ميدوم کلِ دری پُشتمه شیرین کاری نکو مِدُمت عسله
نميبينم اصلاً گنگ تر از خودم، بابه دُرُشت خودِ مَيُم چرا سنگ اَلَك كنم