دیدی مره گفتی پیش کده خوده
وقتی بنز زیر پایمه و لذت گُله
دیگه غم روزگار هیچ نمیخوره
او که قول میته پیش میره ریسکه میکنه
نمیتانی بانی خوده جای ما
وقتی فیریکای لش دارن حس تایگا
اینجه پر میشه گوشا از موزیکای ناب
خوده خم کدی بوله بازم پیش پای ما
چیزی نمیکنه کام مره تلخ
بیا بیشی جا هس بابه تو هم پای میز بحث
وقتی انگیزه هس ن د تای میره هرز
م ک پیش بودم شدم اینجه گاندی نسل
مره میگن داری سیاست کاری
ولی ایره بفام افراز ریاسته گای*ید
اینجه یک تنه پیش میریم لیاقته داریم
ارتفاع کار ماره دیدی بیا بچیم پایین
راه صاف یعنی آسمان آبی یعنی ستاره خو یعنی کَی میشه پاییز (اه)
حقارت کشید سر میره پایین اگه بی عمل باشی لالا لب پرتگاهی (پَ)
نزدیک شده فرج هنر راه لعنتی نشان داد قلم و جوهر (باز)
ناراحتی از شاه دربار فقط کافیه بشینی باشی شاه دربار
مید این چینه میگه تایوانم
بوله اندازه وزن تو فلورایم دارم
بگو کی شوی مهمانم برت چای بانم
برو گروپکتم بیار کتش کار دارم (ای)
چیدمانه ببی خروار کلمه
یک تنه میگیرم م دستای وطنه
نفر تیز میده ولی چرسایش چمنه
استعداده نمیبینم صدساله عقبه
پای کارم اینجه قوی تر از قبل
اصن هیچ وقت نمیکنیم سلیقه عوض
مره کارمای زندگی جریمه نکد
دیگه وقتمه نگی برو سریع تر ع قبل
کل چیزا ایجه فرق کده دیگه
حتی دشمن جانی برم دست داده میگه
تو ک رشد کدی مال عالی هر سازی میره
د ای فرصت عالی بگو حق داریم کلاً
راه صاف یعنی آسمان آبی یعنی ستاره خو یعنی کی میشه پاییز (اَه)
حقارت کشید سر میره پایین اگ بی عمل باشی لالا لب پرتگاهی
نزدیک شده فرج هنر
راه لعنتی نشان داد قلم و جوهر باز
ناراحتی از شاه درباره
فقط کافیه بشینی باشی شاه دربار(ای)
((مید این چینه میگه تایوانم بوله اندازه وزن تو فلورایم دارم
بگو کی شوی مهمانم برت چای بانم برو گروپکتم بیار کتش کار دارم (ای))