Insan neyi taşır kalbinde, en derinde Götürür gittiği her yere, saklar kendine Ama bir şeyler hep eksik kalır Düşer peşine, arar durur Aslolan yol değil yolculuktur Doğar, büyür, ölür ve unutulur Başkalarında buldum kendimi Her seferinde kaybettim bıraktığım yerde Son kalem düşerken yarıya inmiş bayraklar Içeride bir kahraman, göğsüne saplı mızraklar Adını söyler içinden, son nefesine kadar Ve her yeri kan revan Insan kendinden mi başlar ceza vermeye Ya affeder ya pişman olur Gelir geçer, bir gün unutulur Başkalarında tanıdım kendimi Affettim, inandım; neler feda ettim Son kalem düşerken yarıya inmiş bayraklar Içeride bir kahraman, göğsüne saplı mızraklar Adını söyler içinden, son nefesine kadar Ve her yeri kan revan