Z innymi dotąd zawsze przegrywał I z nią sukcesu brak Złodziej i poeta, choć zakochany Nie zmienia się, ot tak Kiedy wieczorem do domu wrócił Spłukany był do cna Ona patrzyła, on nie rozumiał Że to skończona gra Ciao, mała! Jak się masz? Już nie odpowie mu Ciao, mała! Jak się masz? Już nie chce jego słów Nadzieja nic nie warta Gdy w ręku zgrana karta Ciao, mała! Jak się masz? Już nie uwierzy mu ♪ Myślał, że wygra. Lecz sam zostanie Będzie z nim tylko żal Nim błąd zrozumiał, było za późno Zakończył się ten bal, mm On rad nie słuchał, drwił z przeznaczenia I wiele zadał ran Teraz, gdy nocą wraca do domu Do pustych śpiewa ścian Ciao, cara, come stai? Nikt nie odpowie mu Ciao, cara, come stai? Nikt nie chce jego słów Nadzieja nic nie warta Gdy w ręku zgrana karta Ciao, cara, come stai? Nikt już nie wierzy mu Ciao, mała! Jak się masz? Lei non risponde più Ciao, mała! Jak się masz? Lei non lo guarda più Muore la speranza È vuota la sua stanza Ciao, mała! Jak się masz? Non gli ha creduto più