Bez domu, bez żony, jak wicher szalony
W podróży juz od lat
Swój los dzierząc w dłoni za szczęściem w pogoni
Przebyłeś drogi szmat
W przygodnych ramionach szukałeś schronienia
Beztrosko trwoniąc czas
Tak żyjąc z dnia na dzień wciąż wierny zasadzie
Ze żyje sie tylko raz
Ciekawy wciąż świata goniłeś swe lata
Złudzenia niosły Cię
Wśród gorzkich wydarzen pozbyłeś się marzeń
Zgubiłeś cel i sens
Znudzony zwykłością, zmeczony szarością
Czekałeś wielkich dni
Jak bańki mydlane przez wiatr przeganiane
Pękały Twoje sny
Gdybyś tak dziś powrócił znów w swoje strony
Do tamtych miejsc, w których uczyłeś się żyć
Gdybyś tak dziś wrócił do starych znajomych
Do dziewczyny sprzed lat, co kochała Cię tak jak nikt
♪
Gdy w drogę ruszałeś w twarz życiu się śmiałeś
Świat wielki wołał: "bierz"
A teraz po latach masz dość tego świata
Do domu wracać chcesz
W niejednym już barze szukałeś swych marzeń
Chcąc znaleźć szczęście tam
Gdy pieniądz w portfelu przyjaciół masz wielu
A w końcu zawsze sam
Gdybyś tak dziś powrócił znow w swoje strony
Do tamtych miejsc, w których uczyłeś się żyć
Gdybyś tak dziś wrócił do starych znajomych
Do dziewczyny sprzed lat, co kochała Cię tak jak nikt
Gdybyś tak dziś powrócił znow w swoje strony
Do tamtych miejsc, w których uczyłeś się żyć
Gdybyś tak dziś wrócił do starych znajomych
Do dziewczyny sprzed lat, co kochała Cię tak jak nikt