Widzę twój uśmiech, ale w oczach pustkę
Nastawienie zmienia nas
Tak nagle zakładasz maskę
Chowasz swoją twarz
Stanowczo zaciskasz pięści
Stoisz w miejscu sam
Ukrywasz silne emocje
Pośród ludzi nie chcesz stać
Czas nie leczy ran, pozostają blizny
Choć krzyczą, nigdy nie mów nigdy
Wytrych miej do zatrzaśniętych bram
Czas nie leczy ran, pozostają blizny
Choć krzyczą, nigdy nie mów nigdy
Zmianę wywoła nawet jeden strzał
Kolejny raz, widzę wachlarz zmianę barw
Jedna twarz, kilka masek wkładasz sam
Mam na dziś dosyć tych weneckich luster
Ślepy traf, które z nich dziś będą puste?
Drogowskazów wiele niezauważalnych
Idziesz i nie patrzysz gdzie
Zatrzymany, chwilę pomyślisz
Nie rozpoznasz miejsc
Dawni ludzie, bliscy, prawie znani
Teraz omijają cię
Poza granicami mogą cię poranić
Szare zdjęcie traci sens
Czas nie leczy ran, pozostają blizny
Choć krzyczą, nigdy nie mów nigdy
Wytrych miej do zatrzaśniętych bram
Czas nie leczy ran, pozostają blizny
Choć krzyczą, nigdy nie mów nigdy
Zmianę wywoła nawet jeden strzał
Kolejny raz, widzę wachlarz zmianę barw
Jedna twarz, kilka masek wkładasz sam
Mam na dziś, dosyć tych weneckich luster
Ślepy traf, które z nich dziś będą puste?