Ne param var ne pulum Yalnız ve günahkâr bir kulum Meçhul bir yılın Mart'ında Sokakları kar altında İstanbul'un Konuşmadık, hep sus olduk İki talihi makus olduk Sessizliğin zindanlarında Zaman gardiyan, bizler mahpus olduk, ah Ama bunlar eskidendi çok Eskidendi, artık bitti O çocuksu günlerimiz Bir elveda bile demeden çekip gitti Bunlar eskidendi çok Eskidendi, artık bitti O utangaç dillerimiz Tek bir söz bile etmeden susup gitti Çok zaman oldu Aşk öldü biz tuttuk yasını Toz duman oldu Devrettik de sevda sahrasını Anladık artık Hiç bulamayacak Mecnun Leyla'sını Anladık artık Hiç bulamayacak Mecnun Leyla'sını ♪ Ah ne şarabi günlerde Söylerdik gece dinlerdi Bakıp bakıp görmediğimiz Yasak toprakta açmış sürgünlerdi Yorulduk kendimizden kaçarken Hayat ellerimizden uçarken Hiçtik, kendimizden geçtik Yudum yudum aşk şarabından içerken, ah Ama bunlar eskidendi çok Eskidendi, artık bitti O çocuksu günlerimiz Bir elveda bile demeden çekip gitti Bunlar eskidendi çok Eskidendi, artık bitti O utangaç dillerimiz Tek bir söz bile etmeden susup gitti Çok zaman oldu Aşk öldü biz tuttuk yasını Toz duman oldu Devrettik de sevda sahrasını Anladık artık Hiç bulamayacak Mecnun Leyla'sını Anladık artık Hiç bulamayacak Mecnun Leyla'sını Çok zaman oldu Aşk öldü biz tuttuk yasını Toz duman oldu Devrettik de sevda sahrasını Anladık artık Hiç bulamayacak Mecnun Leyla'sını Anladık artık Hiç bulamayacak Mecnun Leyla'sını