(Volta)
Duygusalım biraz, biraz rasyonel
Uykularım kaçık, kayıp bu beden
İstemiyo'm ilgi hiç de kimseden
İniyo'm caddeye ruhu teslim et
Huysuz değilim durgunum
Hasta ettiniz beni siz duruyo'm uzakta
Eski Volta yok artık harbiden
Esma gelse de tanıyamaz asla
Ama bak diy'ceklerim bitmez
Hayat bu ciddi anlamaz aptal
Hisleri göm ve de hep gizle
O an hiç de hiç de almıyo'n zarar
Neden böyle garip insanoğlu?
Ben de dahil hep bi' korkar olduk
Çıkar yolumuz yok bak herkes doğru
Şehir stres ve de bak sancı dolu
Bu yüzden arıyo'm hep telkin
Çevrem kalabalık ama hep tektim
Tanımazsın sen beni
Hep gizli benim mizacım, sen sevmezsin
Büyük şehirdeki küçük adamlar
Mahalledeyken hep gezdik
Koştuk umutla ve boştu umutlar
Volkan abiden bildiğimiz gibi hayatı ben yaşadım inatla
Bu ders garip yok hiç bi' kitapta
Hayat dersiydi sanırım
Uzakta kal'cam biraz ama sakın açılma
Okyanus derin ve tehlikeli
Umursamam ve yüzüyorum hâlâ
Anne olma sen endişeli
Başar'cak oğlun yokuşu çıkıp da
Ama bak daha var çok yolu daha
Şehrin ışıltısı gözünü boyarsa
Gökyüzüne bak ve hep hatırla
Yıldızın her zaman parlıy'cak orda
Kimse olmıy'cak senin yanında
Yalnız doğdum ve yalnız da ölü'cem
Ve de hırs akar bak benim kanımda
O yüzden de kafam hep yüksek
Şehrin stresi promili aştı
Nap'im ben de sorundan kaçtım
Bilirsin insan kibirli işte
Hepsini sikeyim, kibriti yaktım
Şehrin stresi arşa vurunca
Kalabalık içinde yalnız olunca
Gürültüden bak kafan dolunca
Kaç kurtar sen kendini ordan
Şehrin stresi promili aştı
Nap'im ben de sorundan kaçtım
Bilirsin insan kibirli işte
Hepsini sikeyim, kibriti yaktım
Şehrin stresi arşa vurunca
Kalabalık içinde yalnız olunca
Gürültüden bak kafan dolunca
Kaç kurtar sen kendini ordan