Ah Karaladım süslü laflarımı Yakışmadı bu kez ses tonuma Aklım giriyorken çıkmaza dilim gönlümü çalan bir enstrüman Dürüst ol, gitme onun hep huyuna, bırak yapsın kafa gömecekse kuma Her şey bitince tiryakisi olsan da geriye kalır sade duman Başlarım kaderin adaletine, sana batan dikenden kaktüse ne? Acımıyor da emeğine hiç kimse, düzen bu çalışıyor hep düzene Yine de gönül der o yapmamıştır, en azından öyle düşünmemiştir Böyle baş aktörü olmam gereken olayların oluyorum maktulü ben En acı tecrübe öğrenmek acımamayı Kaçamak sevsen de kaçı seni sever, kaçı parayı (hah) Gönlü de sevgiden kaçıramayız Yine de ömrüne etkisi bu (bu) Dön arkana keşkeni duy (duy) Tüm yaralanır hissizleşir kabuk bağlamaktan hissizlik en kötü huy Karakter ölçülüyor, cebindeki parayla Ve akıl ne yaştadır, ne başta, her şey onda Hayatın zırvaları bir gün olur geçer ama Düşün öğrenme düştüğünde yalnız kaldığında Ah hatalarım Yıkılır tıkar ömrümü yollarımı Yine de, vazgeçme Sen aç gönlünü, kollarını, kollarını, kollarını ♪ Karakter ölçülüyor, cebindeki parayla Ve akıl ne yaştadır, ne başta, her şey onda Hayatın zırvaları bir gün olur geçer ama Düşün öğrenme düştüğünde yalnız kaldığında Ah, hatalarım Yıkılır tıkar ömrümü yollarımı Yine de, vazgeçme Sen aç gönlünü, kollarını, kollarını, kollarını