Bulamıyorum kendimi
Bilemiyorum derdimi
Düşerek esrara, dönüştüm enkaza
Taşıdım şeytanı, yaşadım ezkaza
Bulamıyorum kendimi
Niçin neyi anlatmamı istediklerini biliyorum adamım hep
Lakin neyden ne kadar bahsedebilirim bilmiyor hiçbiri
Bitiyor geniş alanım
Korumak için derdimi yozlaşmaya karşı, eksilir tamamım
Artık ayıramıyorum daha fazla
Sevdiğime lazım sevgimin kalanı
Şarkılarımın hepsinin baş harflerini toplarsan ne çıkar bakalım
Hiç bilemezsin ne kadar arzuladım gökyüzünü
Ama asfalt üstünden
Ait olan ne varsa hatta olmayanı da dörtlüklere adadım
Gene de bi' bitmedi içimde boşluk
Şiddetim, üzgün günler
Eninde sonunda derinde boğulmak
Bu benim kaderim, kendime zorum var
Sevmedim sorular, sevdim hep sorunlar
Bu içten pazarlıklarla kalmadı doğrum da
Bulamıyorum kendimi
Bilemiyorum derdimi
Düşerek esrara, dönüştüm enkaza
Taşıdım şeytanı, yaşadım ezkaza
Bulamıyorum kendimi
Koş, koş durmadan
Biri gelip beni bu cehennemde vurmalı
Akan kanım ateş üstü dönerek susmalı
Belki bi' gün bu sayede bu çilem uslanır
Kabardı bu defterde yazılmış amel
Sorumlu ne şeytan ne melek ne Adem
Suçlusu benim değilim, yalnız el âlem
Bulamıyorum kendimi ben hâlen
Geçtiğimiz perşembe bi' konserin çıkışında bir hayranla denk geldik
Bana "Sakın, asla pes etme bi' sen kaldın elde, valla'" dedi
Lanet, öyle büyümüş ki davam sanki konuşuyordum aynayla
Bekliyor şimdi binlercesi beni elde simsiyah bayrakla
Peki bunlara niçin başladım, he?
Niçin başladığımı sandın?
Yarım herkesten ayık
Diğer yarım herkeslerden çok baygın
Öyle bi' vazgeçtim ki aslında
Yatmak için bile gün saydım
Ölmek için bile gün saydım
Bulamıyorum kendimi
Bilemiyorum derdimi
Düşerek esrara, dönüştüm enkaza
Taşıdım şeytanı, yaşadım ezkaza
Bulamıyorum kendimi