Ψυχή μου εσύ που τα πάντα αισθάνεσαι πάντοτε ακούς τα πάντα
Σου κάνω δώρο αυτό το κουπλέ μου μια ανάσα πριν απ' τα 30
Ήσουν εκεί πριν από 10 χρόνια όταν φτιαχνόταν αυτό το συγκρότημα
Και μας έμαθες πως η ανθρωπιά είναι πάνω από φράγκα σημαίες και κόμματα
Ήσουν εκεί όταν χαμογελούσαν ξυπόλητοι μπόμπιρες μέσα στη φαβέλα
Και χαράζαν στο χώμα το νούμερο που ονειρεύονταν να 'χει η φανέλα
Λίγα χρόνια μετά βγήκανε απ' τα σύνορα με ένα τσουβάλι αναμνήσεις
Τώρα τριπλάρουν μέσα στην Ευρώπη και παραμιλάει όλος ο πλανήτης
Στου μπαγλαμά το λυγμό σε 'χω δει και στου Αιγαίου τον άνεμο
Στον Μητροπάνο και στον Βαμβακάρη στον ήχο που λέω αθάνατο
Ήσουν εκεί όταν ξυπνούσε το χάραμα για να μην τους λείψει τίποτα
Εκεί στην βροχή και στην θύελλα στου ψαρά και στου αγρότη το ξύπνημα
Σε παιδί ναρκομανών που δεν έστρωσε ούτε έναν μύτο μπροστά του
Σε κακοποιημένο παιδί που δεν σήκωσε χέρι ποτέ στα δικά του
Σε παιδιά που δεν βλέπουν το ουράνιο τόξο μα ακούν τη βροχή
Φαντάζονται τις αποχρώσεις του μπλε και μορφώνονται με την αφή
Πού ήσουν όταν χαιρετούσανε ναζιστικά ξύριζαν τα κεφάλια τους
Γιατί δεν τους είπες πως δεν θέλαν την ξενιτιά τους ξερίζωσε ο θάνατος
Πώς τα βρέφη φοβούνται τις βόμβες για αυτό κλαίνε στην αγκαλιά της μάνας τους
Πώς ήρθαν στην Ευρώπη γιατί τα f16 βόλταραν πάνω από τα κεφάλια τους
Μετά το τρακάρισμα πόνος λέγαν πως είναι αδύνατο
Μα αυτός έγινε πρότυπο έγινε φως ουρανός αυτός έγινε κίνητρο
Αν υπάρχει Θεός είναι μέσα του με μία πιστή βαθιά για το απίστευτο ολυμπιονίκης στο γήπεδο, πρωταθλητής σε αμαξίδιο
Ψυχή μου σε θέλω εδώ να τους πεις ότι ο κόσμος αλλάζει από εμάς, η δύναμη της κατανόησης, η δύναμη μιας αγκαλιάς χωρίς εσένα η χαρά και ο πόνος δεν έχουν ζωή
Για μένα εσύ είσαι τα πάντα σε λέω ψυχή
Δεν είσαι από ατσάλι για να μην πονάς, είναι μακρινό το ταξίδι στον ήλιο
Αφού έμαθες με κέρινα φτερά να πετάς
Εύκολο να πέσω δύσκολο να ανατείλω
Δεν είναι αλλουνού μα δικιά σου η πληγή
Πώς να μην ματώσεις αφού όλο παλεύεις
Για λίγο είμαστε εδώ κι όλοι περαστικοί
Και θες να ανατείλεις χωρίς να πέσεις
Τελικά η ψυχή τι να σημαίνει
Όλο ξέρω και όλο δεν γνωρίζω
Μα κάθε μέρα και μέσα στη μέρα μου όλο την δουλεύω και την εντοπίζω
Ψυχή μου για μένα είσαι εσύ, την ψυχούλα μου στη μουσική μου
Την ψυχή τους μία μέρα μας δώσανε για αυτό και τότε μπήκαν στη δική μου
Η ψυχάρα που είχε η μητέρα μου που την έδωσε για τα παιδιά της
Μου έμαθε τι σημαίνει αγάπη για αυτό και όλο πίνω νερό στο όνομά της
Η ψυχάρα που είχε ο αδελφός μου και την δύναμη όλου του κόσμου μου έδειξε τι σημαίνει η θέληση πως στα σκοτάδια να βρίσκω το φως μου
Ψυχή κάθε μέρα δίνεις να την φθείρουνε μην τους αφήνεις
Στην πατάνε για ένα μεροκάματο
Η ψυχή δεν πεθαίνει τον θάνατο
Δεν κοστολογείται και δεν θα την βρούνε πότε σε κάποιο σκλαβοπάζαρο
Η ψυχή είναι το μόνο ελεύθερο για αυτό κυματίζει σαν λάβαρο
Δεν έχει χρώμα και φύλο ηλικία κιλά και ταυτότητα
Την είδα ένα βράδυ στον δρόμο να βγάζει φωνή κόντρα στα στερεότυπα
Σε ανθρώπους που έχουν αρρωστήσει την είδα εκεί να βαστάει ακόμα
Αυτή έχει πόδια προχωράει σε πάει εκεί που δεν πάει το σώμα
Σε είδα να δίνεις την ζωή σου, να σώζεις τον συνάνθρωπό σου
Τα λίγα που έχεις να προσφέρεις, δίνεις ψυχή και είναι ο αυτοσκοπός σου
Κάπου στα πολλά και στα λίγα
Χαρά χαμόγελο και ελπίδα
Σε ένα CD με το όνομά σου σε τέσσερα παιδιά σε είδα
Σε ένα βαγόνι μες στη νύχτα κάποιος θα σε ζωγραφίζει
Σε ένα ποίημα βγαλμένο από πόνο κάποιος για σένα θα μιλήσει
Άσε με να σου εξηγήσω για μας τελικά τι σημαίνει ψυχή
Την δίνουμε όπως μπορούμε και αυτό μεταφράζεται σε μουσική
Δεν είσαι από ατσάλι για να μην πονάς, είναι μακρινό το ταξίδι στον ήλιο
Αφού έμαθες με κέρινα φτερά να πετάς
Εύκολο να πέσω δύσκολο να ανατείλω
Δεν είναι αλλουνού μα δικιά σου η πληγή
Πώς να μην ματώσεις αφού όλο παλεύεις
Για λίγο είμαστε εδώ κι όλοι περαστικοί
Και θες να ανατείλεις χωρίς να πέσεις