Άλλαξαν πολλά, μαζί τους άλλαξα κι εγώ
Θα πω πως είναι για καλό
Όλου του κόσμου τα όμορφα κατάλαβα πως δεν έχουνε αξία
Μα δεν είμαι σε θέση να τα εκτιμώ
Εκείνη με θυμάται όποτε ανεβαίνει κομμάτι
Και με ρωτάει για ποια γράφω στα κομμάτια μου
Τι να το κάνω που έμαθε να ακούει ραπ
Αφού ποτέ δεν έμαθε να διαβάζει τα μάτια μου
Δε με συμπάθησαν ποτέ όσοι φορούσαν στολή
Γιατί ο νους τους πάει ως εκεί που πάει το λουρί
Και δε μιλάω για σεξουαλικά παιχνίδια
Προφανώς αν υπάρχει συναίνεση η ηδονή δεν είναι ντροπή
Μαλάκα ομοφοβικέ, μαλάκα ρατσιστή
Είμαστε χοντροί που δεν τους ψήνει η διατροφή
Κοίτα να δώσεις αγάπη στο παιδί σου ρε μαλάκα
Άσε ποιος την έχει μεγάλη και ποιος την έχει μικρή
Ποτέ δεν ήσουνα για μένα όσα λένε οι αριθμοί
Αυτή η εποχή μου επιτρέπει να νιώθω μ' ένα κουμπί
Αν η αξία σου χωρά σε μία πιστωτική
Τότε δεν είσαι για πολλά πολλά, ούτε κι εγώ για πολύ
Δε θα με δεις αγχωμένο όταν μιλάμε για ραπ
Ξέρω καλά τη θέση μου μέσα σ' αυτή τη σκηνή
Όσοι αγαπάν την κουλτούρα με λεν δικό τους παιδί
Ένα από τα πιστόλια που έβγαλες στο ραπ αντηχεί
Από την περιέργειά σου για την πρώτη φορά
Στα δάκρυα της μάνας του και τη λίστα του ΟΚΑΝΑ
Τώρα κουμάντο στο μυαλό σου μόνο εσύ, γιατί έτσι πρέπει
Θάνατο στην αράχνη και μεσ' στον ιστό της γλέντι
Οι φίλες μας είναι περίεργα κορίτσια
Δεν ψάχνουν αγόρια πλούσια, μα γνήσια
Μπορείς να καλύψεις τις ατέλειες
Μα η προσωπικότητα δε σώζεται με του instagram τα φίλτρα
Αν θες να μάθεις πως παλεύονται οι Δευτέρες
Ρώτα κάτι αυτόνομες και αλύγιστες μητέρες
Κάνε κοριτσάρα μου τα κόλπα σου
Να δούνε πως ανθίζουν τα μπουμπούκια χωρίς στέφανα και βέρες
Θα πολεμούσα με χαρά για κάποιους λόγους
Να καθαρίσει ο πλανήτης απ' τους λεκέδες
Αφού στην Ταϊλάνδη εκπορνεύουνε παιδιά
Και στη Μέση Ανατολή πετροβολάνε τις γυναίκες
Οι ράππερς άρχισαν να γράφουν μαλακίες μπρο
Κι εγώ έχω αρχίσει να μη την παλεύω
Μούφα οι ηθοποιοί και μούφα το σενάριο
Τζάμπα περιμένεις, δε θα παίξουμε στο έργο
Μη με ρωτάς με ποιούς γυρνάω τη νύχτα
Αν σοβαρεύτηκα ή ακόμα αλητεύω
Θα μείνω βράχος κάτω απ' τον βράχο της Ακρόπολης
Θα σκάω, θα σου φτύνω τα κουπλέ μου και θα φεύγω
Λένε βάλε συναίσθημα
Έχουμε ανάγκη να πάρουμε αυτό το ερέθισμα
Καίνε σα τα ηφαίστεια
Περνάνε πάνω απ' τον χρόνο, λιώνουν θεσπέσια
Φεύγουν και απομακρύνονται
Έχουν πονέσει από ανθρώπους, γι' αυτό κι αμύνονται
Τρέχουν για να προλάβουνε
Μπας και μπορέσουν τον κόσμο να καταλάβουνε
Ψάχνουμε μια θέση μέσα στο σύνολο μιας μπερδεμένης κοινωνίας
Έχουμε χαθεί κάπου μες στο internet με ένα σύνδρομο μαλακίας
Κάπου στα ντουλάπια σου κάτι έγγραφα, δύο σφαίρες και οφειλές
Για το ρεύμα σου διακανονισμό με συμβόλαιο διετές
Η κανονικότητά τους, έχει κάνει εμάς να μοιάζουμε με θηρία
Έχουμε να δώσουμε τόσο συναίσθημα
Χωρίς να ψάχνουμε μεγαλεία
Και τους βλέπουμε σε συνεντεύξεις, να μας λεν πόσα κονομάν
Έχω πεινάσει πολύ πιο παλιά
Και τα χνώτα μου ακόμα απ' την πείνα βρωμάν
Ξέρω ποιοι χαρήκανε που χαθήκαμε, που δε χάσανε τη δουλειά τους
Αν το νιώθουνε όσο το νιώθουμε, η σκηνή είναι όλη δικιά τους
Βγάζουμε έναν δίσκο, που κοστίζει πιο πολύ κι απ' τα χρυσάφια
Που κρεμάν όλοι μαζί απ' τα λαιμά τους
Γιατί στηρίζει τα παιδιά στα δύσκολα τους
Γιατί μας είπανε μας θέλουνε κοντά τους
Ξέρω να μοιράζομαι, κάνω πάσα
Mi casa es su casa
Η Αθήνα μας μοιάζει λαβύρινθος, όταν χαζεύουμε από την ταράτσα
Κοίτα πόσο μοιάζουμε una razza
Μα με κρίνεις από τη φάτσα
Έχουμε άλλη αντίληψη κι άλλο μυαλό
Γι' αυτό μη μου στερείς την ανάσα
Οι πρώτοι που θα πέσουν να σε φάνε
Είναι πιθανότατα και οι πιο ανασφαλείς
Θέλουνε να νιώσουνε κι αυτοί ότι μετράνε
Λόγω έλλειψης αποδοχής απ' τους γονείς
Θα 'τανε πιο εύκολο άμα κατανοούσαμε καλύτερα
Κι άμα δουλεύαμε τον εαυτό μας
Αλλά πονάει το ρημάδι το συναίσθημα
Κι έτσι αγκαλιάζουμε το μίζερο εαυτό μας
Άμα με ρωτήσουν άμα το ζω ζω
Όσο θέλω κι όσο μπορώ
Παίζω, γράφω, τρώω, καπνίζω
Βγαίνω στο Black Spot και ηχογραφώ
Σίγουρα θα 'ρθουν καλύτερες μέρες και καλύτερες εποχές
Μα αν δεν έρχονται, θα τις φέρουμε με κουβάλημα σηκωτές
Λένε
Λένε βάλε συναίσθημα
Έχουμε ανάγκη να πάρουμε αυτό το ερέθισμα
Καίνε σα τα ηφαίστεια
Περνάνε πάνω απ' τον χρόνο λιώνουν θεσπέσια
Φεύγουν και απομακρύνονται
Έχουν πονέσει από ανθρώπους, γι' αυτό κι αμύνονται
Τρέχουν για να προλάβουνε
Μπας και μπορέσουν τον κόσμο να καταλάβουνε