Πάλι μου μιλάς με δανεικά λόγια, δεν καταλαβαίνω
Πάλι μου γεμίζεις το μυαλό, με όλα αυτά που αποφεύγω
Που λέτε να αράζουν τα παιδιά;
Μου παν θα γυρνάνε ως αργά, να δούνε τον κόσμο από ψηλά
Πάλι μου μιλάς με δανεικά λόγια, δεν καταλαβαίνω
Πάλι μου γεμίζεις το μυαλό, με όλα αυτά που αποφεύγω
Που λέτε να αράζουν τα παιδιά;
Μου παν θα γυρνάνε ως αργά, να δούνε τον κόσμο από ψηλά
Είμαι από μικρός εδώ
Τόσα χρόνια κουβαλάω της Αθήνας τον ήχο
Είμαι από γερό σκαρί
Για αυτό σκάω και δεν σπάει το κεφάλι στον τοίχο
Έχω ζήσει και έχω δει μα με ακούνε μικροί και προσέχω τον στίχο
Αν επιτυχία είναι αυτή, να ραπαρω στην πλατεία τότε, να μην πετύχω
Άμα θέλουνε το μπιτ το 'χω πάρει απαγωγή λες και δεν ζητάω λίτρα
Στην Δεκελείας ξημερώματα χώνω ραπ και πίνω λίτρα
Όπως τότε πάλι το κάνα έτσι μου μαθαν την νύχτα
Απ την Νέα Φιλαδέλφεια σπίτι μου, μάνα μου, πόλη μου αλήτρα
Κι ως το απέραντο
Λόγο πια δεν δίνω σε κανέναν μπρο
Έχω εμέ να δω
Βλέπω να με θάβουνε απένταρο
Χέρια στο ταμπλό μπάτσε δεν μπορώ
Βγαίνω διψασμένος για ραπ
Με έχει μεγαλώσει το καλό το μπουμ μπαπ
Άμα παίξει στην tv σε σηκώνει απ το nap
Είναι η γκιλοτίνα που δεν ανηγει στο tap
Για αυτό θέλει skill
Φέρε άμα σου λείπω μα όταν παίζουνε μπάρες δεν σηκώνω το τηλ
Αυτό είναι το deal
Ξέρουν δεν το κάνω μόνο και μόνο για να μου πληρώνει το bill
Παίζω με ποιότητα
Ο πιο λίγο mc μές την κοινότητα
Μάλλον ξέχασαν τον σεβασμό τους
Για αυτούς θα ξεχάσουμε την ενότητα
Πάλι μου μιλάς με δανεικά λόγια, δεν καταλαβαίνω
Πάλι μου γεμίζεις το μυαλό, με όλα αυτά που αποφεύγω
Που λέτε να αράζουν τα παιδιά;
Μου παν θα γυρνάνε ως αργά, να δούνε τον κόσμο από ψηλά
Πάλι μου μιλάς με δανεικά λόγια, δεν καταλαβαίνω
Πάλι μου γεμίζεις το μυαλό, με όλα αυτά που αποφεύγω
Που λέτε να αράζουν τα παιδιά;
Μου παν θα γυρνάνε ως αργά, να δούνε τον κόσμο από ψηλά
Μ'αυτή τη μουσική παλέψαμε τα πάντα
Το κακό του κόσμου, τους δαίμονες και τις θύελλες
Από το χωρισμό του πρώτου έρωτα
Μέχρι τις αγκαλιές μας τις εφήμερες νιώθεις;
Εχτές είδα έναν εφιάλτη με τρεις ύαινες
Η μια ήθελε φήμη, η αλλά φράγκα και η άλλη ίντριγκες
Εχθές είδα έναν εφιάλτη με τρεις ύαινες
Ό,τι κατάλαβες κατάλαβες bro
Συζητούσα με μια φίλη για τον πόνο του αντίο
Με μια φίλη συζητούσα για τις ανθρώπινες σχέσεις
Θυμάμαι μου είπε:
Οι άνθρωποι αλλάζουν μόνο όταν το θέλουν
Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν αν τους πιέσεις
Στα καπάκια πήγα βρήκα ένα φίλο που θαυμάζω
Δουλεύει οικοδομή και φέρνει βόλτα όλα τα θέλω του
Δε πουλάει δυστυχία σε γραμμάρια
Για να βγάλει στόρι διακοπές με την κοπέλα του
Χορεύουμε τα μπίτια σαν Ινδιάνοι
Γύρω γύρω γύρω γύρω γύρω απ'το ποτάμι
Η ζωή είναι μικρή ή εγώ αχάριστος;
Γιατί μόνο μια ζωή μαζί σου δε μου φτάνει
Αφού σε νοιάζω μόνο εγώ
Αν ήξερες πόσο όμορφη σε βλέπω
Δε θα είχες ούτε μια ανασφάλεια
Θέλω να βλέπω τι παίζει πίσω από αυτό που βλέπω
Δε με ψήνει το κολύμπι στην επιφάνεια
Ρωτάω "Τι μούτρα είναι αυτά;"
Και μου λες "Γάμησε τα"
Όποτε αράζουμε μου βάζεις την ίδια κασέτα
Ήρθε η ώρα το καλό παιδί ν'αρχίσει τα πακέτα
Βάλτα όριά σου κι αν δεν τα σεβαστούν χαιρέτα
Μη με ρωτάς για συναυλίες αδελφέ
Γιατί ξύνεις άθελα σου τις πληγές μου και είναι φρέσκες
Δε ψήνομαι να ραπάρω το "Οικογένεια"
Και οι φίλοι μου να πρέπει να κάθονται σε καρέκλες
Το καλοκαίρι φορτωνόμαστε σε πλοία
Σουλατσάρουμε στο Αιγαίο σα να κάνουμε κουπί
Δυό ώρες τώρα την κοζάρεις στο κατάστρωμα
Τι σου 'χει κάνει ρε μαλάκα; ποια είναι αυτή;
Μυρίζει νυχτολούλουδα και μπύρα από τα χνώτα
Μη τους ακούς αυτή η πόλη είναι σπάνια
Εσύ μου έμαθες να ζω, ναι εσύ
Μάνα μου, Αθήνα μου, παράνοια
Πάλι μου μιλάς με δανεικά λόγια, δεν καταλαβαίνω
Πάλι μου γεμίζεις το μυαλό, με όλα αυτά που αποφεύγω
Που λέτε να αράζουν τα παιδιά;
Μου παν θα γυρνάνε ως αργά, να δούνε τον κόσμο από ψηλά
Πάλι μου μιλάς με δανεικά λόγια, δεν καταλαβαίνω
Πάλι μου γεμίζεις το μυαλό, με όλα αυτά που αποφεύγω
Που λέτε να αράζουν τα παιδιά;
Μου παν θα γυρνάνε ως αργά, να δούνε τον κόσμο από ψηλά