Άνοιξε την τρύπα
Έλα στην τρύπα μαζί μου να γίνουμε πίτα (έλα)
Μπορεί να νομίζουν πολλά
Μα για να ακουστούμε δεν κάναμε πίπα (ναι)
Εύκολα κρίνεις κομμάτια (ναι)
Που βγήκαν με πρησμένα μάτια
Μες στα σκοτάδια είμαι ταγμένος αυτό
Δεν ξέρω από αγάπης και χάδια (δεν ξέρω)
Έχω χαθεί στο χαρτί θολωμένος
Και απόψε θα πνίξω τον πόνο μου
Όμως αν είσαι από αυτούς που λυπούνται
Καλύτερα φύγε και άσε με μόνο μου (φύγε)
Θέλω να φύγω από δω
Στο πα δεν θέλω να μείνω καιρό
Στο πα πως μένουμε χρόνια να δίνουμε αγώνα
Για κάτι που δεν είναι εδώ
Ένα βράδυ μου είπες όλα είναι ρόδα και γυρίζουν (γυρίζουν)
Μα ακόμα να γυρίσει η ρόδα από τη μεριά μου (τη μεριά μου)
Ένα βράδυ είπες τα λόγια σου μ' αγγίζουν (μ' αγγίζουν)
Ενώ σου έλεγα τα ψυχολογικά μου (ναι)
Η σκύλα μου λυπάται που με βλέπει να είμαι χάλια
Πηγαίνει στα σκουπίδια μυρίζει τα μπουκάλια
Αυτά τα παιδιά είναι από τα άλλα
Δεν είμαι πρότυπο σωστό
Όμως αυτά γίνονται κι άλλα, αλλά κατά τα άλλα
Τα άλλα λάθη μου με οδηγούν στην κρεμάλα
Λάτρεψα τη μαυρίλα μου όσο έχανα την μπάλα, ζάλα
Στο μηδέν μου ζαλίζομαι
Κι όλο παλεύω από το λαβύρινθο να βγω
Και όσο μένω τόσο εθίζομαι
Ή θα με πνίξει το τέρας ή θα σωθώ
Στο μηδέν μου πάλι ζαλίζομαι
Κι όλο παλεύω από την τρύπα για να βγω
Κάθε μέρα μέσα εγκλωβίζομαι
Πλέον φοβάμαι πως θέλω να μείνω εδώ
7-8 219 ακόμα μπουρδέλο μυαλό
Ακόμα παλεύω με αυτό
Ακόμα στην τρύπα παλεύω να βγω
Ακόμα μαζεύω κατάλοιπα ξίδια παιχνίδια κακό φαγητό
Ακόμα μουχλιάζει όταν πιάνω χρυσό
Ακόμα δεν κάνω σταυρό
Ακόμα φυσάω τον καπνό
Ακόμα έχω μία σκύλα που βλέπω θλιμμένη όταν μπαίνω μεσάνυχτα
Ακόμα με σπρώχνεις από το κρεβάτι σου πέφτω και βρίσκομαι πάτωμα
Ακόμα έχω τη μάνα μου πρότυπο είδωλο και φυλακτό μου
Ακόμα φωνάζω είμαι λ.τ. και έχω τα μάτια στον κάθε αδερφό μου
Ακόμα σκάβω βρίσκω μαυρίλα και ξεδιπλώνω τα χαλιά μου
Ακόμα δεν με νοιάζει τι λένε οι άλλοι ραπάρω και ακούν τα τσακάλια μου
Μεγαλώσαμε και μάθαμε πως οι άντρες δεν κλαίνε, κλαίω
Αφήνω τους μαλάκες να λένε, λέω
Κοίτα τα δάκρυα καίνε, καίω
Ξέρω ποια μουνόπανα φταίνε, φταίω
Ξαναγυρνάω στο μηδέν
Έχω το σήμα μου κατατεθέν
Έχω το διάβολο μέσα στο στόμα μου, μία τον βγάζω μία δεν
Είχα μία καψούρα μικρός που μου έφυγε απότομα από την Ελλάδα
Και ακόμα έχω λόγους να μπλέκομαι σαν το μαλάκα με αυτή τη ζαλάδα
Στο μηδέν μου ζαλίζομαι
Κι όλο παλεύω από το λαβύρινθο να βγω
Και όσο μένω τόσο εθίζομαι
Ή θα με πνίξει το τέρας ή θα σωθώ
Στο μηδέν μου πάλι ζαλίζομαι
Κι όλο παλεύω από την τρύπα για να βγω
Κάθε μέρα μέσα εγκλωβίζομαι
Πλέον φοβάμαι πως θέλω να μείνω εδώ