Μετατρέπω τις λέξεις σε εικόνες
Στενάχωρα πρόσωπα πάνω από οθόνες
Θέλουν να πείσουν πως ζούνε τον καύσωνα
Μα στην ζωή τους μόνο παγετώνες
Χτίζω το μέλλον μου και πως θα μείνει στα χρόνια
Αν δεν είναι γερές οι κολώνες
Όσες σχέσεις και αν έχω περάσει
Σου λέω πάντα φρόντιζα βάζαν κορώνες
Εδώ δεν αδειάζει το βάρος με σκέψη
Μα μόνο με στίχους
Δεν με βλέπεις να κάθομαι ώρα
Άμα στη συζήτηση βάλουμε γρίφους
Έτσι κι αλλιώς, ότι δεν πούνε τα λόγια το ξέρεις θα πούνε τα μάτια
Φτάνουν 2 φίλοι να είναι στα δύσκολα πάντα και νιώθω πως έχω παλάτια
Μας κοιτάει στραβά η περίπολος
Στον δρόμο δεν γράφτηκε επίλογος
Οι δικοί μου το ξέρουν οξύχολος
Κιαν μου γυρίσει πως γίνομαι επίφοβος
Πάντα εν κινήσει και όχι ακίνητος
Είμαι καλός μα όχι ακίνδυνος
Είναι καλό το να είσαι θρασύς
Μα είναι κακό το να είσαι θρασύδειλος
Κι είναι baghdad μες στην γειτονιά μου σαν τους φυγάδες
Μην μας πετύχει ο φάρος λες κι είναι ανάσταση καίμε λαμπάδες
Βαράω απτά νεύρα τις χάντρες,
Πάλι με πιάνουν νταλκάδες
Τα 2 σου μάτια μωρό μου και πάλι
Στο νου μου θα φέρουν μπελάδες
Σου πα
Του τετραγωνου προιον
Μην τα μπερδευεις