Ne zaman canın yansa bu kadar derinden Sanırsın mümkün değil bir daha üzülmen Ne inat ne gözü kara ne dayanıklı yürek Acıyor aynı yerden her şeye rağmen Ne akıl kar ediyor ne fikir o sırada Biliyorsun geçiyor zamanla ama ne fayda Yaralı tepeden tırnağa herkes yaralı Alışılmıyor acıya, yok kaidesi kuralı Kanayıp, ne kadar tutabilirsin gül uğruna dikeni Ne gelen anladı ne giden olanı biteni Adıyorum aşka geri kalanımı Suya söyledim gitti en son yalanımı Aşkın da en hesapsız kitapsız olanını Yaşamazsam kara kaplıya kaydedin beni