دنیای خارجِ معنا ، کینه توو لوله تفنگاست
ما توو غروبِ جهانیم ، میکنن خونتو حراج
اگه توو غروبی داد بزن ، پرنده ای که بال بزن
اوج بگیر ، برنگرد ، اینا میکنن دونتو انبار
توو دنیای خارجِ معنا ، زره در مقابل جنگا
باید یه راهیو انتخاب کرد ، راهی که نزنی قید حرفات
و این قانونه که هرج و مرجه
شعار چوبه که دست و پنجه ات
دور گردنِ من حلقه زده
جای اینا من خیلی وقته که از تو کَندم
برده ، مزنه خدمات چنده
برده ، مزنه خدمات چنده
حرف بزنی که جات توو بنده
مزنه خدمات چنده، برده
مزنه خدمات چنده
میگندی توویِ این چرخه
پاشو یه کاری بکن یه خطی بکش با دستی که قطعه
تا توو قبضه ی دانش قتلِ عامِ بیولوژیکی شیم
تا کفِ خیابون خونِ تو از اعتراضِ به حق بگیریم
من صدا جوشِ خونم توو قلم
گلوله توو سرت گلوله توو سرمه
ما توو غروبِ حکمِ رونقِ حُکام
واسه سر ندادن میشیم بدنه
که تنِ کلِ این بدنه کفنه
سرمایه داری یا ته این بازی کُلت دوره کمراست
عرضه میشه خدمات
برده ، مزنه خدمات چنده
حرف بزنی که جات توو بنده
برده ، مزنه خدمات چنده
مزنه خدمات چنده، برده
جات توو بنده، برده
حریرِ منیّت رو تنِ زخمتِ ظلم میکشه فریاد
وسیله ست آزادی هرکی به نفعِ اندیشه هاش میگیره جریان
حتی خفه بیانت طنابِ جرمِ حکومتا
که دوره لباته حقیقت تراشو میسوزن
دستای خشک یه روز پشتِ این برکه نهانه
ماهی أ بدنِ جوب میخوره آبشو طلبتون
سهمم از زندگی خدماته
رو حقِ ما با نطفه نوشته خون
تهِ جور طلبِ شور
ترجیحا تعصب نسخِ گوش
تقدس میریزه رو زمین ریزه
بزنی لیس قفسِ گورو
هی، برده، مزنه خدمات چنده
بزنی جات توو بنده
حرف بزنی جات توو بنده
حرف بزنی حرف حرف
بزنی جات توو بنده
حرف بزنی جات توو بنده
جات توو بنده
حرف بزنی جات توو بنده
هنوزم کاسه ی چه کنم سوراخه میچکه أ ماها چش فقط
کابوسم قبل من پا میشه میجوئه روحمو نگیرم غفلت شم
میگیره میخوابه ، دیوارو بغل میکنم توو عیدش
مبارک کلِ قرنطینه غیبش میزنه جاش خالیه سید
قواره قلمِ دل که گشاده واسه ی کمره فعلش
وسطِ شلوغی شهرو خلوتِ جیبو مرضِ قدرتا زنده
بمونید زنده ، بمونید زنده بمونید زنده
واسه خدا اگه میکنی گریه شعره
بخونیش چشتو تشنه تر
میکنه نبینی جلوه خلق
میمونی تصویر میخاد رو دیواره جسمت زنگ میزنه
نه هیجوقت جِلد نشو شیخو منبرو
بهشت و لذتو
ضدش اسمِ تو اسیره تصمیمتی
بگیرش ول نکن
دل دل نکن