Θλιμμένοι γέροι μες την παιδική χαρά
Να χαιρετούν τον θάνατο ναζιστικά
Παιδιά κουμπιά πατάν κουμπιά κι όλη η ζωή μας πια
Γυμνάσια μαζικά
Μέτρα προληπτικά ή μηπως προπολεμικά
Πρέπει να αλλάξω την φθαρμένη μου ταυτότητα ξανά
Σύμφωνα με τα προτυπα ξανά
Κι ας νιώθω πως πεθαίνω
Δεν ξέρω αν υπερβάλλω ή πιο πολύ αν αρρωσταίνω
Μπαίνω με ένα στυλ ξεπερασμένο
Η τόσο μπροστινό, που ούτε εγώ καμιά φορά καταλαβαίνω
Δεν έχω τίποτα να περιμένω και επιμένω
Σκατα στο ελληνικό εγώ ακούω μόνο ξένο
Πάρ' το από μπροστά μου γιατί είναι μαλακισμενο
Δεν φεύγω, μα καλύτερα θα 'τανε να πηγαίνω
Την φάση που αγάπησα να μην νεκροφιλησω
Κι ας μην υπάρχει κάποιος που να θέλω να νικήσω
Κι ας μην υπάρχει καπου που να θέλω να γυρίσω
Θα πέθαινα μια μέρα όπως τότε να το ζήσω
Να μην ήμουνα εγω
Να μην μου ήταν αγώνας ν' αγαπήσω
Σκάω με την ομάδα κάνε πίσω
Οι καταχρήσεις χαραγμένες πάνω μου
Κι αγώνια η μάνα μου
Τρύπιος πιο πολύ κι απ' την τζιβανα μου
Λίγο πριν τον πόλεμο ακούτε τον παιάνα μου
Μ' έχει γαμησει η χαρμάνα μου
Για ταυτότητα έχω ένα πατσαβούρι
Φέρε όποιον θές να μου πουλήσει στο ραπ μούρη
Θα σ' έσπρωχνα αν δεν ήσουνα λιγουρι
Πιο γραφικός κι από dark wave με Σαχτούρη
Δεν έχω νεύρα, ούτε θλίψη για την φάση πια
Δεν περιμένω απ' τον μαλακά να με πιάσει πια
Παίζουμε πανκ πάνω σε πιάνο πια
Ποιοι μωρέ
Γάμα με
Όλοι αυτοί από ραπ μαύρα μεσάνυχτα
Δεν έχω καν αμάξι
Εντάξει
Ούτε και μαμά ούτε και να το 'χω πειράξει
Δεν ήμουν ο καλύτερος στην τάξη
Μόνο για πολιτικά μ' έχουνε δέσει οι μπάτσοι
Μου τα 'χουν κατεβάσει
Και κάτω από τα αρχιδια μου έχουν ψάξει
Ορθός πολιτικά ποτέ κι ας είχα πιο πολύ απ' αυτούς διαβάσει
Κάποτε το 'χα χάσει
Κι ακόμα δεν το βρήκα ρε καρντάσι
Γιατί ραπάρουν έτσι αυτοί
Τι φάση
Δεν είσαι άλλη κλάση απλά έχεις κλάσει
Όχι δεν είσαι classic, μα μια μόδα που του χρόνου θα περάσει
Δεν έφτυσα ποτέ κουπλέ καλε,
Ό,τι ακούς το έχω ξερασει
Δεν πάω με το κύμα, μα η θάλασσα όλους θα μας ξεβρασει
Τι φρίκες με έχουν πιάσει
Χαλάρωσε ζωή είναι θα περάσει
Δεν ξέρω αν ζηλεύω ή σιχαίνομαι
Η φίλη μου μου λέει κοίτα που μένουμε
Ποτέ δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε όσα θελουμε
Μα ακόμα να πεθαίνουμε επιμένουμε
Για 'κείνα που πιστεύουμε
Όσο περνάν' τα χρόνια όλο και θα λιγοστεύουμε
Κάποιοι πειναν' κι άλλοι νηστεύουνε
Για ό,τι εγινα λυπάμαι
Μα για όσα δεν θα γίνω κάπως χαιρομαι
Σαν μαλακας συμπεριφέρομαι
Τι μας μιλάτε ρε; ποιοι είστε; δεν σας ξέρουμε
Έτσι από βίτσιο
Υποφέρουμε
Για ταυτότητα έχω ένα πατσαβούρι
Φέρε όποιον θες να μου πουλήσει στο ραπ μούρη
Θα σε έσπρωχνα αν δεν ήσουν λιγουρι
Πιο γραφικός κι από dark wave με Σαχτούρη
Δεν έχω νεύρα ούτε θλίψη για την φάση πια
Δεν περιμένω από τον μαλακά να με πιάσει πια
Παίζουμε πανκ πάνω σε πιάνο πια
Ποιοι μωρέ
Γάμα με
Όλοι αυτοί από ραπ μαύρα μεσάνυχτα