Τα παιδιά έχουν μείνει μόνα
Μόνα γι' άλλη μια φορά παλεύουνε
να βγάλουν το χειμώνα
Στη χώρα που μετράει μόνο η εικόνα
οι μπάτσοι δακρυγόνα
και μια χούφτα νοματαίοι στον αγώνα
Όλοι διεκδικούνε το δικαίωμα στο πιώμα
Μου είπες βγαλ' τα μαύρα
μα δεν έμαθα άλλο χρώμα
Συγγνώμη δεν σε ξέχασα ακόμα
Απλά όταν σε θυμάμαι πια
το κούφιο μου κεφάλι
-πιο βαθιά- στο χώμα
χώνω
Σταμάτησα να γίνομαι λιώμα
αλλά ακόμα νιώθω πόνο
κόμμα
ακόμα νιώθω πτώμα
τελεία
Άνθρωποι στοιβάζονται σε πλοία
Οι μισοί πεθαίνουν, πριν να δεχτούν φιλοξενία
από μπάτσους
που κατάγονται απ' τον πατέρα Δία
γι' αυτό γαμιέται η αστυνομία
Πατέρα δεν θα πάω στο στρατό
Στ' αρχίδια μου, τι λένε οι γείτονες σου στο χωριό
Δεν διάλεξα μπαμπά
κι εσύ δεν θα διαλέξεις γιο
Ευχαριστώ
Στο νόημα της ζωής θα βάλω ερωτηματικό
Δεν είμαι ποιητής
μ' ανήσυχο μηδενικό
Μεγαλώνω, όπως μπορώ
Συγχωρώ, μα δεν ξεχνώ
και δεν ντρέπομαι
που νιώθω ακόμα σαν παιδί μικρό
Είμαι πιο underground κι από βόλτα με μετρό
και το ραπ του superstar σου βαρετό
πιο βαρετό
κι από απομόνωση σ' ένα κελί λευκό
Τράβα γαμήσου
Έχεις την άποψη σου
μόνο πίσω απ' το pc σου
Το ζεις μόνο το Σάββατο
όπως κάνει κι ο mc σου
κι απέκτησες και γνώμη
ενώ δεν πέρασε ακόμη
ούτε ένας χρόνος ρε κεφτέ από την ενασχόλησή σου
Γάμα το Ηip Ηop
δεν ήτανε ποτέ η ζωή σου
Θα δεις
θα σου περάσει στην ενηλικίωσή σου
Θα φύγεις όπως φύγανε κι άλλοι τόσοι μαζί σου
να γίνεις το καλό παιδί
που θέλαν' οι δικοί σου
Τι θέλω κι ασχολούμαι
δεν γαμιέται
στην εποχή που ζω, είναι καλό
αυτό, που ακριβά πουλιέται
Περίεργα μας τα λέτε
Δεν με νοιάζει αν φταίτε
Έτσι κι αλλιώς σας φτύνω
Είμαι μέτριος, αναλώσιμος, ψυχρός και σ' αφυπνίζω
#FreddoCappuccino