Het was een donderdag
Eén bij heldere hemel
Toen je zonder veel lawaai ons huis verliet
Je zei:
"Ik krijg geen adem meer, maar de vissen hebben eten
En alles went dus heb maar geen verdriet"
Na zoveel jaar
Weer alleen
'T voelt zo raar
En 'k ben zo'n paljas
Die maar niet snapt
Uit dat wat er was
Ja ik heb heimwee
Heimwee naar vroeger
Ik heb heimwee naar jou
En ik huil steeds
Als ik onze vissen voeder
Door die heimwee naar jou
Ik tel de dagen nu
Zet streepjes op de muren
Als een radeloze gangster in zijn cel
Ik heb geen honger
Maar toch eet ik bij de buren
Want dat hoort zo voor een nieuwe vrijgezel
Na zoveel jaar
Weer alleen
'T voelt zo raar
En 'k ben zo'n paljas
Die maar niet ontsnapt
Uit dat wat er was
Ja ik heb heimwee
Heimwee naar vroeger
Ik heb heimwee naar jou
En ik huil steeds
Als ik onze vissen voeder
Door die heimwee naar jou
Nooit gedacht, nooit gedacht
Nooit gedacht, nee
Dat jij zoveel vat op mij zou hebben
En ik zo vreselijk weg zou ebben
Nee, nooit gedacht, nee nee
Nooit gedacht, nee
Dat ons bed zo ijzig koud kon voelen
Ik blijf maar woelen, woelen
Lig wakker op m'n rug
Dus kom toch bij mij terug
En liever snel dan vlug
Want ik heb heimwee
Heimwee naar vroeger
Ik heb heimwee naar jou
Ik heb heimwee
Heimwee naar vroeger
Ik heb heimwee naar jou
En ik huil steeds
Als ik onze vissen voeder
Door die heimwee naar jou
Heimwee
Heimwee
Heimwee naar jou