Dit kleine arme lijf
Gemaakt van vlees en bloed
Weet met zichzelf geen blijf
Niet meer hoe het ademen moet
Houdt de lippen koppig stijf
Maar binnenin lijkt er voorgoed
Iets kapot dat al zo vaak gebroken was
En steeds weer moet herrijzen uit de as
Aan de liefde ten onder
Voor de zoveelste keer
En al doet het zeer
We kunnen niet zonder
Want wie zijn we dan?
De liefde maakt de man
'T was een teken aan de wand
Op die dinsdag koud en nat
Met je jas zo in hand
Dat je geen woorden nodig had
Om mij te zeggen: "Schat, ik laat je weer alleen
Met enkel nog wat foto's om je heen."
Aan de liefde ten onder
Voor de zoveelste keer
En al doet het zeer
We kunnen niet zonder
Want wie zijn we dan?
De liefde maakt...
Dat net op het moment
Dat de troost van het café
M'n allereerste pijn wat heeft verzacht
Likt ze aan haar glas
En stapt ze op me toe
En zie ik hoe ze vrolijk naar me lacht
Maar het zal toch niet zijn
Die stem hier diep in mij
Fluistert
Zal ik weer
Durf ik weer
Moet ik weer
Ga ik weer
Aan de liefde ten onder
Voor de zoveelste keer
En al doet het zeer
We kunnen niet zonder
Want wie zijn we dan?
De liefde maakt de man