Bu şehrin en yaşlı hayaleti benim beni Bilir dumanlı kentin hatırası gayet iyi Mazi peşimde bir nefes sonsuza dek Benimle yürüyecek omuzlarım düşene dek Gökyüzü gri (ah) ruhumsa lekeli Bilirim ne demek bir işçinin alınteri Bilirim ne demek emek nedir geçinmek Memleket hakikati katıksız gerçek Bak gör dizimle vicdanında nasırlarla Karanlık trenlerin uğultusu rüyalarda Ergimiş demirin kırmızısı yanında çeliğin mavisi Umudun son hecesi Bir şehir penceremde bir çocuk o şehirde Hatırla kaybolunca hatırla unutunca Kendini gör gör gör onun gözlerinde Kusurlu evlerin neşesi yüreğinde Tüter duman kayıp zamanın üstünde Nefesler tutulur bir hayalin gölgesinde Son sözümün son nefesine dek Bu şehrin hayaleti benim sonsuza dek Tüter duman kayıp zamanın üstünde Nefesler tutulur bir hayalin gölgesinde Son sözümün son nefesine dek Bu şehrin hayaleti benim sonsuza dek Beni bilirsin buradan asla gitmedim ben Çünkü benim hayaletim gölgelerde küflenen Bir ömrü simgeler ve yorgun anneler kadar Yürekten hisseder hiç görülmeyen bir çember En derinden güneşli günler özleminde Fabrika gölgesinde kurulan hayallerde Zamanı silince bakıp da saat kulesine Bir çocuk beliricek ruhunun taa içinde İçimde gezinen yarasanın merhameti Güruhlar dökülen yüreğimin esareti Şahin tepesi çamlığın gizemi Bilinmesin heykeli zihnimde dikili Gurbette yastık altı kayıp baykuş diyarı Gelen radyolarda akşam altı şarkısı Ruhumda delik deşik frekansın cızırtısı Bu şehrin kayıp adı babamın rüyası Tüter duman kayıp zamanın üstünde Nefesler tutulur bir hayalin gölgesinde Son sözümün son nefesine dek Bu şehrin hayaleti benim sonsuza dek Tüter duman kayıp zamanın üstünde Nefesler tutulur bir hayalin gölgesinde Son sözümün son nefesine dek Bu şehrin hayaleti benim sonsuza dek