Veysel! Veysel! Kalk lan haydi akşam oldu ya
Ne bağırıp duruyorsun lan? Yeni uyandım
Öttürüp durma şu kornayı yangın var gibi
Geliyo'z işte bekle piknik piknik tutturdu bir piknik
Ne çok uyuyor bu adam ya
Yıllara yollara kapalı yaralara
Bilinmez ağıtlara görünmez ufuklara
Karanlık bahtlara çürümüş ruhlara
Ne kalır insana bu kadar insana
Kül kalır geriye kül kalır
Her acıdan insana geriye sade kül kalır
Yılların yıllanır ve sana yaradır
Biter acın ama geriye sade kül kalır
Yıllara yollara kapalı yaralara
Bilinmez ağıtlara görünmez ufuklara
Karanlık bahtlara çürümüş ruhlara
Ne kalır insana bu kadar insana
Kül kalır geriye kül kalır
Her acıdan insana geriye sade kül kalır
Yılların yıllanır ve sana yaradır
Biter acın ama geriye sade kül kalır
Uzak yalan kaskatı duman
Sözüm ona duvar olur bana yaşam ama
Bugün kafanı rafa kaldırıp bak ufuklara
Ne kalır geriye ha ne kalır sorma
Çamların arasında rüzgârın uğultusu
Mangalın başında bilirkişi homurtusu
Efil efil huzur eser rakı nabız olur
Huzur bugünlük budur salıncaklara kurul
En başa dönünce taa başa
Kalırsın baş başa sanma hep sana tek sana
Kimsenin gözünün yaşına bu dünya bakmaz
Doymaz huyudur kurumaz
Sen ki uzak hâlâ yalın ayak
Dünyadan giderayak gözünü kapa bir bak
Toprağın kokusu hayatının tortusu
Hepsi kül olur hepsi çıplak
Yıllara yollara kapalı yaralara
Bilinmez ağıtlara görünmez ufuklara
Karanlık bahtlara çürümüş ruhlara
Ne kalır insana bu kadar insana
Kül kalır geriye kül kalır
Her acıdan insana geriye sade kül kalır
Yılların yıllanır ve sana yaradır
Biter acın ama geriye sade kül kalır
Kavrulan zamana bir yudum su gibi esti rüzgâr
Mangalımda kül masamda eski dostlar
Dört bir yanı sarmış olsa onca zorba
Su akar yolunu bulur teslim olmaz
Etki sonra gelir yine bulur seni
Ritmik şiirler yanımda canım gibi
Dost bahçesinde bir demet karanfilin
Gün vursa da yüzüme karanlık diğer yarım gibi
Hayat tanır beni eski bir merdivende
Sadece kül kalır geriye bütün hayallerimden
Herkese yüzüm gülse de minnet etmem
Dedim ne zaman yorulcaz bu bekleyişten
Geç kalmışız kimine göre hayli erken
Kırılsa da gönlü kine mesken etmem
Kadehi vur kadını öp aklımı sök yerinden
Küllerimi rüzgâra savurduğum yerde
Yıllara yollara kapalı yaralara
Bilinmez ağıtlara görünmez ufuklara
Karanlık bahtlara çürümüş ruhlara
Ne kalır insana bu kadar insana
Kül kalır geriye kül kalır
Her acıdan insana geriye sade kül kalır
Yılların yıllanır ve sana yaradır
Biter acın ama geriye sade kül kalır