- Veysel, hop! Nabıyon oğlum selam sabah yok mu?
+ Kusura bakma dalmışım gidiyordum öyle. Sen nabıyon?
- Napalım be bildiğin gibi zivzivleniyoruz.
Sen nabıyon asıl? Köyde değil miydin oğlum sen?
+ He ya köydeydim de bu dişimin ağrısı tuttu valla.
Yemin ediyorum duramadım.
Bu eski bizim motor vardı ya onu ayarladım geldim
- Geçmiş olsun. Çalışıyo mu lan hala o motor?
+ Ha ha çalışıyo sağ olsun, eksik olmasın
- Bak hele ne diycem sana.
Seninki tapularda mapularda dolanıyomuş.
O adamları falan arıyomuş. Valla nedir ne değildir bilmiyorum
+ Lan arkadaş yemin ediyorum anlamadım ki ne zıkkım ettiğini bunun.
Zaten canım burnumda. Bir de bunun böyle fırfırlarıyla uğraşıyorum.
Ben aslında biliyom onun ne halt ettiğini de konduramıyorum
Yavşağa konduramıyorum. Sen sağ ol hadi eksik olma. Görüşürüz
- Valla dikkat et
+ Hadi görüşürüz
- Bak çok konuşuyo millet sağda solda
+ Ya onların da başka işi mi yok
Allah'ını seversen. Hadi sağ ol. Görüşürüz
Kör kör kör karanlık
Git desem de gitmez artık bu kör karanlık
Maksadım dilimden aştı kapat şu faslı
İlaçlarım tutar dil altı mesken hatırası
Sevdim her zaman mübalağa ben kadar yalansın
Kırılsın aklımızda kalmasın bir tuğla sağlam
Hala yaşıyor olmak en büyük münakaşam
Piknik tüplerinde söyle demlenir mi çaylar
Tesadüfler ayaklandı aniden bir akşam
Ben bir yerdeyim olmak istemeyeceğim
Çuvallarca inciri bir anda berbat ettim
Bak tesadüfün de böylesi baya temiz yürekli
Feri söndü gözlerin neyin tesellisi
Yolda yürürken hep bu yolda kaybolurken
Ne ara bitti bir büyük anlamazken
Ne olur or'da yat sen işte bir an belirsen
Ben de benden kurtulunca yüzüm gülümser
Anlat ona bir cümle kurmadan olanları
Say vapurları tüm durakları
Anlat ona kadehlerin dibinde gördüğün rüyaları
Anlat her nefeste toprak olmayı bu kör karanlığı
Dünyalar mı devrilir be böyle söylediysem
Söyle sen de bilsem aklımdan neler geçer
Dak'kalar sayarken umutlar biterken
Ne olur or'da gelsen işte bir an belirsen
Kör kör kör karanlık
Bu katran karası günlerin bronzdan heykeli
Sildi çoktan hafızamda ateşten öfkeyi
Eksik olma sen de dünya yaşattın bunları
Şükranlarımı yollarım sana hak ettin bunları
Yürekte yer etmiş ne varsa kurşunlanmalı
En başında biliyodum ki zaten olmayacakları
Her tarafta kör karanlık başka bir şey kaldı mı
Ben bir yerdeyim fakat benden eser kalmadı
Durdu nabzı talihin yerimi sen mi söyledin
Efsanelerin gırtlaklarını kestim buna üşenmedim
Ben tükettim derini kaldıran zehir de bendim
Bitmeyen şüpheyle bu ömrü kemirdim
Kalmadıysa kalmasın kafamda mana
Paramparça kehanetler eriyecek bir anda
Alakadan muaf sualler karşımızda
İnatla yürüyorum kör karanlığa
Anlat ona bir cümle kurmadan olanları
Say vapurları tüm durakları
Anlat ona kadehlerin dibinde gördüğün rüyaları
Anlat her nefeste toprak olmayı bu kör karanlığı
Dünyalar mı devrilir be böyle söylediysem
Söyle sen de bilsem aklımdan neler geçer
Dak'kalar sayarken umutlar biterken
Ne olur or'da gelsen işte bir an belirsen
Kör kör kör karanlık