Hún hefur andlit engils, Augun eru blá Æskan var erfið en hún bar þó von og þrá Ég vildi ei viðurkenna en átti ekkert val Í kyrrþey kom hún, Köldu Hjarta mínu stal Enn mun hún ásækja mig allt þar til ég dey Og hvísla að mér "Gleym mér ei" Villimey Í spilin spáir, Spinnur minn örlagavef Hún hvíslar til mín hvar og hvenær sem ég sef Daðrar svo eins og drýsill, Djörf með snákavín Ásjóna engils hefur áður reynst tálsýn Enn mun hún ásækja mig allt þar til ég dey Og hvísla að mér "Gleym mér ei" Villimey Enn brenna eldar þó svo úti gráti regn Mín heilladís mér veitir huggun harmi gegn Húðflúrið hennar fast í huga mínum er Á síðu sinni myrku söngkver mín hún ber Enn mun hún ásækja mig allt þar til ég dey Og hvísla að mér "Gleym mér ei" Villimey