Ekde nememorebla tempo, niaj sovaĝaj animoj ĉi tie loĝas Janderu' nin kreis el spiro kaj argilo de tiu ĉi grundo Li kreis Gŭarasi', la sunan dion Kaj la belan Ĵasi', la lunon, Reĝinon de la Nokto Li kreis dion Akŭanduba, kiu trudas ordon per la sono de la fluto Li kreis Abasai', dion de la bataloj Li kreis ankaŭ multajn gravajn diojn al kiuj nia popolo ja kredas Multaj raraj bestoj jam ne ekzistas Belaj raraj arboj jam ne ĝermas Sed la eĥoj de niaj sovaĝaj kantoj Ankoraŭ eĥas en la aero Por ke ankaŭ nia historio ne perdiĝu en la tempo Ni rakontos nun al vi