Eeuwenoude woorden in een dode taal Spreken over gevaarten met een verloren verhaal Gebundeld in een sprookjesboek met een duistere wil Vader leest voor en zijn dochter luistert aandachtig en stil Zodra het meiske haar ogen sloot Kwamen haar vaders woorden tot leven Wanneer de man over reuzen sprak Een onschuldige ziel naar het woud gedreven Dwalend kind Volg de wind Leer hen de verhalen Diep in de nacht Ontwaakt zij onder hypnose En dient zij haar drang Onder de ban van het reuzenvolk Allengskens meer opgeslokt door het nodende woud Sereen en onverdorven heeft ze hen eerder aanschouwd Het donkere schrift uit het sprookjesboek leidt de weg naar de grond Waar sinds haar vader het verhaal voorleest de legende ontstond Zodra het meiske haar ogen sloot Kwamen haar vaders woorden tot leven Wanneer de man over reuzen sprak Een onschuldige ziel naar het woud gedreven Glorieus, majestueus Dalen baarden neerwaarts Afstammelingen Van de scheppende herders der aarde Begeren hun ontstaansgeschiedenis Om te leren waar hun bron ontsprong Slaap in haar ogen Bloed aan har handen Moedig leest zij elke nacht het verhaal aan de reuzen voor Treedt naar voren En open ons verhaal Toen de matriarch onze aarde schiep Hieuw zij een reuzenstam uit steen Aan wie zij haar macht en wijsheid schonk Zo was zij niet alleen Zij vormden de heuvels, groeven het dal En plantten het bos waar ons volk vechten zal Door schicht en regenval Tot het lot ons dorp gelijk maakt met de grond Haar onschuld bewezen Niets of niemand heeft haar gehoord Historie voorgelezen Reuzen brachten de mensheid voort Een oude ziel vol raad Geeft een noodsein Voor wat hen overkomen gaat Bezield door het schouwspel Haast zij zich terug Liet de samenkomst en het lotgeval Achter haar rug Als de morgen komt Blijft de nacht in haar hoofd 'T allergrootste gevaar Is dat niemand haar gelooft Zodra het meiske haar ogen sloot Kwamen haar vaders woorden tot leven Wanneer de man over reuzen sprak Een onschuldige ziel naar het woud gedreven