Antwerpen, 16e eeuw
Zie mij staan op de kantelen van de oude stad
Ik heb het zwaard in de hand
Ik kijk recht in de ogen van de Spaanse furie
Mijn stad mijn stad ey ey
Nie die van ae
Trots, in houding, meh 't zwaard oepgeheve
Stoh' de stadswacht op de mure te verdedige
Zjust nog nen aanvalsgolf afgeweerd en
De lucht vuld zich meh' de overwinningskrete
Rust en vrede, al is 't mor vör eve
Ze kome nog trug, da's door iederiên gewete
En oek al is 't een verlore zaak niemand god oepgeve
Totda' de muur vald, blefd de vlag in leve
Vrou en kind vör de fure verschole
Elke man diê kan vechte moet z'n trou gon belove
Golf na golf toch blefd de kop bove water
Moh de bemanning doêft uit na weke van oorlog
Stad gevalle, poêrte ston ope
W'emme ze late bloeie, de vijand is verschote
Meh 't mes oep de keel toch oep de knieë gedwonge
Kwam dees nog ¨t de mond van dees trotse sinjore
Mijn stad mijn stad ey ey
Nie die van ae
Mijn stad mijn stad ey ey
Nie die van ae
Van toeng tot nae, mijn stad
Noêt zonder staenk, mijn stad
Mor alted blij, mijn stad
Oem an dees stad te zijn, mijn stad
Van ede tot dan, mijn stad
Oek al zen wij al koud, mijn stad
Een ander iêrd dan de vlag, mijn stad
Dad is mijn Aentwaerpe
Verstijfd van angst in den bunker verschole
Verschaenst achter schietgate in iên van de forte
De geledere ware tóen al laenk truggetrokke
Tege die overmacht was 't oep voorand verlore
Ze spele mee, oem als helde te score
En maken 'n paar punte veur z'een witte vlag zwaaie
Haenden achter 't hoofd nor een werkkamp als slave
Ver weg oepgeslote, heimwee nor de thuishave
In 't stad was de luxe weggemaaie
Moest aanschuive meh een bon oem te kunne schove
Iêlder wijken ötgekamd oep zoek noh Jode
A'ge der iêne verstopte, mochte zelf oek meekome
V1 en 2 laenden in de strate
Souvenirs daarvan ware ruïnes en kraters
Öt de cinema kwam nog e slachtoffer gekrope
Meh' de doêd al in d'oge sprak diê z'n letste woorde
Mijn stad mijn stad ey ey
Nie die van ae
Mijn stad mijn stad ey ey
Nie die van ae
Van toeng tot nae, mijn stad
Noêt zonder staenk, mijn stad
Mor alted blij, mijn stad
Oem an dees stad te zijn, mijn stad
Van ede tot dan, mijn stad
Oek al zen wij al koud, mijn stad
Een ander iêrd dan de vlag, mijn stad
Dad is mijn Aentwaerpe
Verzwakt deur ziktes die in kop en art zitte
Aerm on principes wördeur we zonder kaens mikke
'T Zaad da we stroeien ee moeite z'ne weg te vinde
'T Leven in den buik al oep de wachtlijst vör d'instelling
Iênzaam, zoe verlate
Al die onbekende ziele bevolke de strate
Anarchie de wet sinds de nieuwe gevare
Et is ieder vör zich, tot de doêd ons verzameld
Ik schrijf ae dees letste strofe
In 't resterende licht, veurda w'iêlemaal ötdove
Wil ek iet gezegd, ae doeng belove
Oud ze iêre, mijn letste woorde
Mijn stad mijn stad ey ey
Zal nooit vergaan nee nee
Mijn stad mijn stad ey ey
Dad is mijn Aentwaerpe