Als de pijn niet meer te dragen En je het al'maal niet meer ziet Als de zwaarte van de dagen Je verdrinkt in een te groot verdriet En als je niemand meer wil spreken En je jezelf niet meer herkent Zie je alleen nog je gebreken En weet je niet meer ... wie je bent Wie je lief heeft zal je nooit verlaten Nee, je bent altijd een vriend van mij Om te zwijgen en om te praten Dan zeg ik ooit gaat dit voorbij Niemand die het lot ziet komen T'is een brutale overval Alles is je plots ontnomen En nu ben je hier in de diepte van het dal En als je tranen blijven stromen En je denkt: 'ik heb gefaald' Je niet meer verlangt naar wat gaat komen En je twijfelt of je morgen nog wel haalt Wie je lief heeft zal je nooit verlaten Nee, je bent altijd een vriend van mij Om te zwijgen en om te praten Dan zeg ik ooit gaat dit voorbij Je gooit stenen in het water En het water rimpelt Kijk het wordt oud De stenen zinken naar de diepte En je blijft ze tellen Tot je de tel kwijt bent Wie je lief heeft zal je nooit verlaten Nee, je bent altijd een vriend van mij Om te zwijgen en om te praten Dan zeg ik ooit gaat dit voorbij Alles gaat volgens getijden Zoals het land de zee gedoogt Zo zal de dag ook komen Dat je tranen zijn gedroogd.