Dat het zo stil kan zijn, de nacht Ik staar naar het plafond, ik wacht Geen zon, de kilte in mijn kop De aarde draait, alles verstomd Het kruipt, het gloeit in mij De zwarte stroop De straffe knoop rondom m'n hart verstrakt Bedingt vernieling, Weg van kracht Het golft en gromt, Diep binnenin Is het te laat? Wat is de zin? Alle gebreken stompen, dreunen, klauwen, snijden maanden, weken Hoelang nog? De val, dat vuile donker in Daar waar de geesten dwalen Waar het beest verhaal komt halen Klaar om bot tot gruis te malen Brult me jij, Gitzwart venijn Wat doe jij nog? Verdwijn 'T is klaar, geef op Verga, verstom Ga weg blijf weg Kom nooit weer om Dag en nacht lachend ingedoken Handen vloeibaar uitgestoken Omarmd, verwarmd en liefgehad Geloofd in jou en mij, in dat Langs zon en maan gestormd, De hoop niet werd gebroken of verdomd Genoeg gezegd en geprobeerd Elk woord een baksteen over, weer Krijgt tijd gelijk, wat gaat, wat blijft? Is er iemand, zal er ooit nog iemand zijn? Hoelang nog?