Vitrage vlaagt wit voor het halfopen schuifraam
Namiddag stadsgeluid dringt loom gesmoord door
Hier in kamer 16, 1 hoog, hotel Eden
Klinkt goed maar stel je er niet al te veel bij voor
Het is laat op de avond, verstikkend hier binnen
Balkondeuren open, onweer in de lucht
Katten die janken op het plat van het schuurtje
Bladstil zo lijkt het, soms plotseling een zucht
Alleen de wind weet wat de wind weet
Wat de wind weet dat weet alleen de wind
Alleen de wind weet wat de wind weet
Wat de wind weet dat weet alleen de wind
Mijn koffer nog dicht, alleen mijn pak uitgehangen
De hitte drukt neer als onzichtbare mist
In mijn hemd op het bed, lees je brief nog eens over
Maar het wit zegt weer niets dat ik nog niet wist
Net de hond uitgelaten, ik tuur over een glossy
Harry die slaapt al, moet vroeg weer op pad
Ik dim alle lichten, wou dat het ging bliksemen
Dat zou ik je schrijven als ik wist waar je zat
Alleen de wind weet wat de wind weet
Wat de wind weet dat weet alleen de wind
Alleen de wind weet wat de wind weet
Wat de wind weet dat weet alleen de wind
'T Is pikkedonker, 't is of ik je kan horen
Of ik inde lobby zite van jouw hotel
Ik ga naar beneden, de bar lijkt verlaten
Een barman bij wie ik twee glazen bestel
Jij knikt, ik knik terug, alsof we elkaar niet kennen
Zo drinken wij zwijgend in het veel te hard licht
Dan pak je je tas, je wilt thuis zijn voor het losbarts
De tocht in de draaideur en je verdwijnt uit het zicht
Alleen de wind weet wat de wind weet
Wat de wind weet dat weet alleen de wind
Alleen de wind weet wat de wind weet
Wat de wind weet dat weet alleen de wind