Kom allemaal eens hierheen, mensen
Kom allemaal eens terug
Mensen
Kan de waarheid jullie iets schelen?
Denken jullie straks na over wat ik heb gezegd?
Of lopen jullie gewoon weg, net als iedereen?
Nou, denk dan niet
Dat de waarheid in elke zijstraat op jullie staat te wachten
♪
Nee, niemand hoeft mij wat te vertellen
Ik ben daar een keer geweest
Toen ik van het station kwam
Heb ik trots rechtop gelopen
Door de massa van bewegend metaal en beton
Dat gespikkeld was met minuscule mensenogen
Ik wist dat er 75,000 mensen waren die mij voor het eerst zouden zien
Dat had ik opgezocht in de almanak
♪
Ik had zin om te blijven staan en ze allemaal een hand te geven
En te zeggen wie ik was en dat ik er maar voor een dagje was
Ik draaide m'n hoofd om naar iedereen die langskwam, totdat het er te veel werden
En ik zag dat hun ogen me niet aankeken zoals mensen buiten de stad
Ze botsten tegen me op, het had een vriendschap voor het leven kunnen betekenen
Maar het liep nergens op uit, want hun lijven schoten voort met gebogen hoofden
En gemompelde verontschuldigingen
Ik zou ze hebben aanvaard, als ze maar lang genoeg waren blijven staan
♪
Mensen, jullie kunnen blij zijn dat ik mijn gitaar hier heb
Want ik kan dat moois altijd stukken beter vertellen met muziek erbij als gewoon
Denken jullie straks na over wat ik heb gezegd?
Of lopen jullie gewoon weg net als iedereen?
Nou, ga dan maar
Maar denk niet dat de waarheid in elke zijstraat op jullie staat te wachten