Toch is het niet dat het me spijt
Het was gewoon een andere tijd
Ach kom, waar ging 't ook weer om
O ja, morgen valt de bom
Hadden we weer een pand gekraakt
En zat ik daar zwaar opgemaakt
Mascara ver tot op mijn wang
En o mijn god, wat was ik bang
Met mijn gespeelde somberheid
Het was gewoon een andere tijd
Alleen al om de woningnood
Wilden we allemaal wel dood
Verlate pubersymboliek
En lerenjassenromantiek
Het is natuurlijk achteraf
Het feit dat jij nooit antwoord gaf
Vonden wij eigenlijk wel stoer
Want alles was geouwehoer
Het was die klotemaatschappij
En daar hoorden wij niet bij
Jij hebt je op die avond omgedraaid
En er was niemand die wat zei
Er was niemand die iets zei
Er was niemand die wat zei
Er was niemand die iets zei
Er was niemand die wat zei
Oké, het was een andere tijd
En het is niet dat het me spijt
Maar natuurlijk is het raar
We leefden zo dicht op elkaar
Je deelt dus heel je lief en leed
Met iemand waar je niets van weet
De lijven vol van drank en dope
Deel je een toekomst zonder hoop
En vol van onverschilligheid
Toch is het niet dat het me spijt
Want ik weet ook wel hoe je bent
Als volleerd adolescent
Dat je alleen maar vergelijkt
Wanneer je naar een ander kijkt
In wat je van die ander leert
Ben je nog niet geïnteresseerd
Je hebt je verste vergezicht
Alleen maar op jezelf gericht
En op die klotemaatschappij
En daar hoorden wij niet bij
Jij hebt je op die avond omgedraaid
En er was niemand die wat zei
Er was niemand die iets zei
Er was niemand die wat zei
Er was niemand die wat zei
Er was niemand die iets zei
Kijk, het is niet dat het me spijt
Het was iets met autoriteit
En dat je echt niet meer gelooft
In alles wat je wordt beloofd
In overdrachtelijke zin
Hakt dat er nu zelfs harder in
Er is hetzelfde aan de hand
Alleen schreeuw ik geen moord, geen brand
Dat, ben ik wel een beetje kwijt
Het is ook echt een andere tijd
Toch, als ik nu denk hoe wij daar
Met blauw en groen geverfd haar
Spraken over hoe dat het loont
Wanneer je geen ambitie toont
Alleen je vrijheid maakt je sterk
En er was trouwens toch geen werk
Echt alles klopte als een bus
Waren wij stoned en lazerus
Gewoon zo'n zelfde maatschappij
Alleen jij, hoorde daar niet bij
Jij hebt je op die avond omgedraaid
En er was niemand die wat zei
Er was niemand die wat zei
Er was niemand die wat zei
Er was niemand die iets zei
Er was niemand die wat zei
Jij streed een hele andere strijd
En leefde in een andere tijd
Zo liep je eens ten voeten uit
Gewoon maar door een winkelruit
Mijn god, dat vonden wij ludiek
En zonder oog voor je tragiek
Moedigden wij je verder aan
Dat je steeds verder dorst te gaan
Dat, is misschien iets wat me spijt
Maar het was echt een andere tijd
Wij waren bezig met de rest
En god wat deden wij ons best
Over de Shell en Afrika
De leugens van Amerika
Wat ik nog van die avond weet
En van mijn leven niet vergeet
Jij stond daar met je broek omlaag
Tot op de dag nog van vandaag
Vraag ik me af: wat deden wij?
Kom op, we waren er toch bij
'K weet dat ik zelfs op jouw begrafenis nog zei:
"Wat een klotemaatschappij"