Een heer in een coupé Zes uur van A, dus nog een uur of acht naar B Heeft weer te A De Bedelaar niets gegeven Het volgende station De heer naar 't balkon Nu heeft hij spijt Van het steeds meer voor zichzelf te leven Een juffrouw op 't perron Parasol onder de zon Ze wordt gehaald Laat ze de kruier weten Na maanden minnepijn Haar lieve lief, waar zou hij zijn? Hij zou haar toch niet zijn vergeten? Een jongeling op straat Verliest zijn pet, hij is te laat Na maanden ongeremd verlangen Rent hij naar het perron Haar parasol onder de zon Ze ziet hem niet Hij zwaait om maar haar blik te vangen De heer op het balkon Kijkt uit over het perron En ziet, als hij de conducteur hoort fluiten Een knaap, die zwaait en in een vlaag Trekt hij de jongeling aan zijn kraag Nog net op tijd de trein in Vlak voordat de deuren sluiten Pa-da-da-da Brrajaa-da-da-da, brraja-da-da-da, brrja-da-da-da Brrja-da-da-da, brrja-da-da-da, brrja-da-da-da Hooooo Dit verhaal heeft een moraal Lukt het dan soms niet helemaal Omdat het bloed der goedertierenheid Niet is te stelpen Gaan wij van god tot naar de kloten En van de regen in de drup Maar we doen ons best En we kunnen het niet helpen