Mijn vader sterft Als ik zijn hand vasthoud Voel ik De botten door zijn huid heen steken Ik zoek naar woorden Maar hij kan niet spreken En is bij iedere ademtocht benauwd Dus schud ik kussens En verschik de deken Waar hij Met krachteloze hand in klauwt Ik blijf zijn kind Al word ik eeuwen oud En blijf als kind voor eeuwig In gebreke We volgen één voor één hetzelfde pad En worden met dezelfde maat gemeten Ik zie mijzelf hier bij zijn bed gezeten Zoals hij bij zijn eigen vader zat Straks is-ie weg En heeft hij nooit geweten Hoe machteloos Ik hem Heb liefgehad