Eg e en gammal teddybjørn, så snill som bare det
Og kvar gong eg ska brumma litt, begynner eg å le
Da har eg lært av Mariann, d'e ho som eige meg
Og ingen kan vel tøysa sånn som Mariann og eg
Når Mariann har lagt meg, og eg vett at da e kveld
Så brumme eg ei visa eg har dikta om meg sjøl
Og viso kan eg synga, på ein gammal melodi
Frå den gong eg va storgevinst på Sirkus Tivoli
Da va et veldig tivoli med lampa og musikk
Og eg va sjuk av lengsel kvar gong karusellen gikk
Eg tenkte eg vil håpa den som vinne meg i kveld
Har penga nok t'å ta meg med og kjøra karusell
Så kom ei lito jenta bort, og da va Mariann
Med fullt av blanke penga i ei brun og lita hand
Ho kjøpte mange lodd, og eg tenkte nei å nei
Så morsomt da ska bli å kjøra karusell med deg
Men plutselig så kvakk eg i, for vett du ka ho sa
No har eg ingen penga meir, men eg e lika glad
Eg brumma då eg hørte da, og tenkte offa meg
Då vil eg heller vinnast av ein rikare enn deg
For mange kjøpte lodd på meg, te slutt ein gammal mann
Og aldri har eg sett så mange penga som hos han
Men enda var'n sparsom, og eg tenkte for eit hell
Har spare sånn at han og eg kan kjøre karusell
Og då eg skulle trekkas, vett du kem som vant meg da
Jo da var han med pengane, og spør om eg va gla
No får eg kjøra karusell, men vet du ka eg fekk
Et gråpapir rundt magen, før han tok meg med og gjekk
Eg blei'kje pakket opp engang, han la meg på et kått
Og eg som trudde rike bamsa hadde da så godt
Då hadde da vært bedre å bli vunne av en venn
Som ikkje eigde penga, men som elska meg igjen
Sånn låg eg långe tie, men ein dag tok han meg ned
Og la meg inn i bilen sin, og kjørte te et sted
Ja da e nesten merkeli at såntno' henda kan
For den som pakka opp meg da var lille Mariann
Og han va hennas bestefar, og tok ho opp på fang
No ska du få ein teddybjørn i fødselsdagspresang
Og Mariann va ellevill, ho dansa og ho song
Og eg fekk snurra rondt og rondt for aller føste gong
Og sio har eg snurra nesten meire enn eg vil
For Mariann e ikkje den som lar meg ligga still
Og sløyfo mi har Tassen spist, og håro skrelle av
Men da gjer ingen verdens ting, eg brumme og e gla
For hvis eg mister større ting som håve eller bein
Tar Mariann ein hyssingstomp og syr dei på igjen
Og da er mykje bedre enn å leggas vekk et sted
Med silkebånd om halsen sin og aldri væra med