Ηταν μια μερα που ξημερωσε αργα
που την προηγουμενη δεν επεσες για υπνο γοργα
ηταν η μερα που δεν εγινε η ψυχη μας κιμας
ηταν η πρωτη μας ημερα που σκεφτηκαμε εμας
αυτος ο κοσμος δε πεθαινει για οτι εχει φτιαχτει
σαν τον κισσο πανω στον χρονο ψαχνει να αναδειχθει
ηταν εκεινη η πρωτη μερα που δεν πηγαν δουλεια
γιατι καθισαν στο κρεβατι και ανταλαξαν φιλια
ηταν εκεινη η πρωτη μερα που εμεινες στην φωλια
γιατι εψαξες εσενα και οχι που ειν' τα κλειδια
ενα πρωι που απο την ψυχη σου εφυγε ολη η σκουρια
εκεινο το πρωι οι γονεις σου καναν και αλλα παιδια
ηταν εκεινη η πρωτη μερα που μου ειπες μπορω
που μου χαμογελασες γλυκα και βγηκες απ' την σορο
η ωρα ειχε παει 10 και ακομα απορω
γιατι σε βλεπω χαμογελαστο μετα απο καιρο
Εκεινο το πρωι σκεφτηκαμε εμας
και δε γουσταραμε να γινουμε οι σκλαβοι της χρονιας
ολο πεθαινεις για τους αλλους ζησε λιγο για 'μας
φερε μου πισω αυτη την μερα που σκεφτηκαμε εμας
Ηταν η μερα που σκεφτηκαμε εμας
που ολα της τα δευτερολεπτα κυλουσαν για μας
ηταν η μερα που δε σε εννοιαζε τι λεει ο ντουνιας
ειχες την αυρα του νερου και την μορφη της φωτιας
(ναι) ηταν η μερα που σκεφτηκαμε εμας
τοτε που ολα σου τα θελω ηταν μονο για 'μας
και επαιζες οπως παιζουν τα παιδια της γειτονιας
ειχες το χρωμα του ουρανου την μυρωδια της στεριας
Εκεινο το πρωι θυμαμαι να μιλας με πυγμη
και στην τηλεοραση δεν κοιταξες για μια στιγμη
γιατι αυτοι ειναι ολοι ρουφιανοι και το πηρες γραμμη
πως για να ζησουμε εμεις ορθιοι θα πεσουν αυτοι
Ειναι η μερα που σκεφτηκαμε εμας
γιατι εχει φτασει μεσημερι και εσυ ακομα γελας
και αυτα τα νιατα μας πετανε σαν πουλια απ' τα κλαδια
δουλεψαμε και φαγαμε ολοι απο την ιδια σοδια
και το απογευμα της μερας το θυμαμαι καλα
δεν εκβιαζανε τους γερους μας για λιγα ψιλα
οσοι μας χλεβαζαν την μερα μας κοιτανε δειλα
κι οι τυραννοι μας μες στο χωμα σκεπασμενοι καλα
αυτη την μερα με αγαπησες για πρωτη φορα
αν εισαι διπλα μου στο θερος θα ειμαι εκει στην σπορα
αν με κρατας εσυ τον Νοτο θα ειμαι εγω στον Βορρα
μπροστα στο ιδιο το αποσπασμα, στην ιδια σειρα
κ' ηρθε το βραδυ της ημερας που σκεφτηκαμε εμας
και σβησαμε στην ζεστασια μιας παιδικης αγκαλιας
αυτη η ζωη κραταει οσο και το φως της φωτιας
που αναψαμε την πρωτη μερα που σκεφτηκαμε εμας
Ηταν η μερα που σκεφτηκαμε εμας
που ολα της τα δευτερολεπτα κυλουσαν για μας
ηταν η μερα που δε σε εννοιαζε τι λεει ο ντουνιας
ειχες την αυρα του νερου και την μορφη της φωτιας
(ναι) ηταν η μερα που σκεφτηκαμε εμας
τοτε που ολα σου τα θελω ηταν μονο για 'μας
και επαιζες οπως παιζουν τα παιδια της γειτονιας
ειχες το χρωμα του ουρανου την μυρωδια της στεριας
Ηταν η μερα που σκεφτηκαμε εμας
που ολα της τα δευτερολεπτα κυλουσαν για μας
ηταν η μερα που δε σε εννοιαζε τι λεει ο ντουνιας
ειχες την αυρα του νερου και την μορφη της φωτιας
(ναι) ηταν η μερα που σκεφτηκαμε εμας
τοτε που ολα σου τα θελω ηταν μονο για 'μας
και επαιζες οπως παιζουν τα παιδια της γειτονιας
ειχες το χρωμα του ουρανου την μυρωδια της στεριας