Ik kijk je aan, net iets te lang, Jij hangt daar quasi elegant. Ik krijg de indruk dat ik vanavond niet echt meer ga luisteren naar mijn verstand. Ik heb je hoop gegeven en jij denkt dat ik daar dan ook iets mee doe, Dus, af en toe. Je hebt me vaak genoeg gebelt en welgeteld 5 keer op de stoep gestaan, En als ik dan gewillig weggezonken net te dronken, Kan ik je toch moeilijk nog naar huis laten gaan. En je mag best blijven ontbijten maar de liefde is gelijk weer zo'n gedoe, Dus het blijft bij af en toe. Als ik je af en toe zie lopen doe ik net of er niets staat, Het jaagt de angst terug in m'n ogen, Zeven sloten met m'n hoofd gebogen, En zo loop ik met een kop vol zorgen en morgen wil ik dan weer veel te graag. Je bent een vracht, m'n vacht, m'n lief, m'n leven maar dan wel voor even, Ik heb je alles aangereikt maar niets gegeven. En even hoopte ik dat er meer in zat Ik wil best samen maar ik weet niet hoe. En oooh ik word zo moe Van af en toe Ooh wat een gedoe En ik wil wel En ik wil wel En ik wil wel En ik wil wel Maar het blijft bij af en toe.