Het zijn de handen van mijn moeder Het is het bidden van mijn vader Het is een kamer op een zolder Het zijn de dagen en de jaren Het zijn de ogen van degenen Die door de tijd heen zijn verdwenen Het is het afscheid zonder woorden Het is de stem die je blijft horen. Het is een avond in november Het zijn de bladeren op de stenen Van de straten en de pleinen En de sterren die daar schijnen En je wilt soms dat het weggaat Maar je weet nu dat het blijft Steeds meer dagen en gedachten Opgestapeld door de tijd Het kunnen beelden zijn of woorden Het kan stilte zijn of taal Het zijn flarden van ons leven Het is een stad daar in het noorden Het zijn de nachten aan de gracht Het is een verleden met een toekomst En de verbeelding aan de macht Het is een licht dat ik zag branden In jouw kamer in die stad En ik durfe niet aan te bellen Dus ik stond daar de hele nacht Op een avond in november Met de bladeren op de stenen Van de straten en de pleinen En de sterren die daar schijnen En je wilt soms dat het weggaat Maar je weet nu dat het blijft Steeds meer dagen en gedachten Opgestapeld door de tijd Het kunnen beelden zijn of woorden Het kan stilte zijn of taal Het zijn flarden van ons leven Het is een film zonder verhaal