Vier keren op 'nen dag en meestal nog wel meer Liep ik d'n Berg op en neer Naor de school en noar de friettent En naor Onze Lieven Heer D'n berg op en neer Op 'nen draf um de Lindenboom hene Bij de foto's van de letste film op m'n tenen Want mijne wereld was nie meer Dan deze kilometer op en neer, elke keer En onderweg zag ik koppen die ik kende Ene van Van Rooij, d'n oudste van De Groot Onderweg zag ik m'n vertrouwde mensen Midden in 't dorp ligt de straot van "De Aardappeleters" Dat hier 'ne zekere Vincent was gewist Die ze geschilderd ha D'r wist ik toen nog weinig van Mer van z'n werk raakt dit me nou 't meest: Die van m'n mensen rond de toffel Bij de olielamp: Links zit Sien de Groot Ze kijkt naor Cis van Rooij Ze zijn zo lelijk en da maakt ze net zo mooi Mee de vork in de hand, eten uit de pan Die van De Groot en die van Van Rooij Aardappeleters Ik ben er lest nog 's gewist, want ik wou nog 'Ne keer d'n Berg op en neer, op en neer Langs de lunchroom, over nieuwerwetse kinderkopkes Weer d'n Berg op en neer Ik wou zien hoe 't mee mijne film was En ik wou kijken of ik de koppen Nie vergeten was Want ik ben overal gewist Mer wa heb ik deze kilometer dikwijls gemist Mer die kleinen erpel daor Die ik nie kan kennen Da moet er ene zijn van ene van De Groot 'T Gao goed, zo te zien, mee m'n mensen En d'n Berg blijft altijd de straot van "De Aardappeleters"