Ik ken ne mens
Ne gewone mens
Niks aparts
Gewone mens
Mar hij hi wa geschilderd
Op ne blinde muur
Un groot wit stijgerend perd op die muur
Hij zi di perd da is m'n perd
En di perd is me alles wert
Ik heb'm thuis in 't klein
In porselein
En allebei
Zen ze van men
Want 't kumt zoals 't kumt
En 't ga zoals 't ga
'T kumt zoals 't kumt
En 't ga zoals 't ga
Zal de er iet van maken
Of zal de blijven stan
Hij zi:
Ik heb 'n perd gewild al van klens af an
Om op te rije en mee weg te gan
Mar ik kon 't nooit betalen
Veul ste duur
En dus heb ik 'm geschilderd
Hier op de muur
En om de zoveul gai ik efkes kijke
Efkes vuul ik m'n eigen rijk
En zen we weg van hier
Weite weg
En witte wat 't is
'T is zoals ik zeg
'T kumt zoals 't kumt
En 't ga zoals 't ga
'T kumt zoals 't kumt
En 't ga zoals 't ga
Zal de er iet van maken
Of zal de blijven stan
Als ut nie anders is
Als ge vanalles mist
Als ut oe tegen zit
Dan zal de moete kijke
Wa ge doet
En dan zal er moeten blijke
Hoe ut moet
Want
Ge kunt wel zeuren
Ge kunt wel zeiken
Ge kunt proberen om oe doel te bereiken
Mer als de nie lukt zul de slim moete zen
En da heb ik geleerd van die mens
Want 't kumt zoals 't kumt
En 't ga zoals 't ga
'T kumt zoals 't kumt
En 't ga zoals 't ga
Zal de er iet van maken
Of zal de blijven stan
Oooo, 't kumt zoals 't kumt
En 't ga zoals 't ga
'T kumt zoals 't kumt
En 't ga zoals 't ga
Zal de er iet van maken
Zal de er iet van maken
Zal de er iet van maken
Of zal de blijven stan