หรือว่าฟ้ามีคำสั่ง ให้ตัวเธอนั้นเดินกลับมาหา
อ้อนวอนฉันด้วยน้ำตา เพื่อขอให้ฉันนั้นอภัย
ฉันไม่เชื่อหรอก กี่ครั้ง... ที่ตัวฉันนั้นยอมให้เริ่มใหม่
แต่พอพบพอเจอกับใคร อยู่กับฉันไม่ทันเท่าไร เธอก็ลา
ก็เธอมันร้อยพันเล่ห์กล ฉันจะไม่ยอมฉงนเหมือนที่ผ่านมา
ต่อให้ร้องจนน้ำมันหมดตา ต่อให้เธอฟูมฟายสักเท่าไร
เพราะว่าแผลเก่ายังไม่หายดี มันยังจำที่เธอทำให้ทรมาน
ต่อจากนี้ไม่มีสงสาร ก็เธอนั้นไม่มีความหมายอีกแล้ว
ไปเถอะไป ไปหาข้างหน้าเหอะ อย่างเธอ ไม่คู่ควรกับฉัน
ฉันไม่ใช่อาหารที่พร้อมทำตามสั่ง ให้เธอทุกครั้งไป
เพราะว่าไม่อยากจะลดตัว ให้กับคนที่หัวใจอย่างมารร้าย
เอาน้ำตาเธอคืนกลับไปได้ไหม เพราะว่าฉันไม่มีอารมณ์จะหายใจ
เวลาเห็นหน้าเธอ
ก็เธอมันร้อยพันเล่ห์กล ฉันจะไม่ยอมฉงนเหมือนที่ผ่านมา
ต่อให้ร้องจนน้ำมันหมดตา ต่อให้เธอฟูมฟายสักเท่าไร
เพราะว่าแผลเก่ายังไม่หายดี มันยังจำที่เธอทำให้ทรมาน
ต่อจากนี้ไม่มีสงสาร ก็เธอนั้นไม่มีความหมายอีกแล้ว
ไปเถอะไป ไปหาข้างหน้าเหอะ อย่างเธอ ไม่คู่ควรกับฉัน
ฉันไม่ใช่อาหารที่พร้อมทำตามสั่ง ให้เธอทุกครั้งไป
เพราะว่าไม่อยากจะลดตัว ให้กับคนที่หัวใจอย่างมารร้าย
เอาน้ำตาเธอคืนกลับไปได้ไหม เพราะว่าฉันไม่มีอารมณ์จะหายใจ
เวลาเห็นหน้าเธอ
เพราะว่าแผลเก่ายังไม่หายดี มันยังจำที่เธอทำให้ทรมาน
ต่อจากนี้ไม่มีสงสาร ก็เธอนั้นไม่มีความหมายอีกแล้ว... โฮ
ไปเถอะไป ไปหาข้างหน้าเหอะ อย่างเธอ ไม่คู่ควรกับฉัน
ฉันไม่ใช่อาหารที่พร้อมทำตามสั่ง ให้เธอทุกครั้งไป
เพราะว่าไม่อยากจะลดตัว ให้กับคนที่หัวใจอย่างมารร้าย
เอาน้ำตาเธอคืนกลับไปได้ไหม เพราะว่าฉันไม่มีอารมณ์จะหายใจ
เวลาเห็นหน้าเธอ