บ่ได้เป็นหินที่บ่มีความฮู้สึก
ทุ่มเทใส่ใจลงไปกะยังบ่ถึงใจของเจ้า
ถ้าเซาฮักกันกะจักสิจ่งเอาไว้เฮ็ดหยัง
สถานะที่เป็นได้แค่คนคั่นกลางมันเจ็บอีหลี
สิ่งดีดีที่เจ้าเคยมีให้กันมื้อนั้น
มื้อนี้เทไปให้เขา
ความเป็นเรามันเริ่มบ่เหลือเชื้อเดิมให้จำ
เหยียบย่ำด้วยคำว่าบ่แคร์
มันจุกคักแหน่แต่กะเว้าบ่ได้
ได้แค่ปล่อยผ่าน โอโอ้โอ๊ยมันทรมาน
จนต้องแสดงอาการของหัวใจ
มันถูกรุกรานจนเป็นแผลบ่เซา
ที่ทนอยู่กะย้อนฮักเจ้ามันฮัก
คนที่บ่ปากบ่แม่นว่าบ่ฮู้สึก
จนต้องแสดงอาการของหัวใจ
มันเกินต้านทานย้อนว่าแผลมันลึก
ที่เก็บทุกอย่างบ่แม่นว่าปึก
น้ำตามันไหลมาบ่เซามันอดเอาบ่ไหวแล้ว
บ่ได้เป็นหินที่บ่มีความฮู้สึก
เฮ็ดดีนำใจลงไปกะยังบ่ถึงใจของเจ้า
ถ้าเซาฮักกันกะบอกแหน่จักหน่อยเป็นหยั่ง
สถานะที่เป็นเหลือแค่คนคั่นกลาง มันเจ็บอีหลี
สิ่งดีดีที่เจ้าเคยมีให้กันมื้อนั้น
มื้อนี้เทไปให้เขา
ความเป็นเรามันเริ่มบ่เหลือเชื้อเดิมให้จำ
เหยียบย่ำด้วยคำว่าบ่แคร์
มันจุกคักแหน่แต่กะเว้าบ่ได้
ได้แค่ปล่อยผ่าน โอโอ้โอ๊ยมันทรมาน
จนต้องแสดงอาการของหัวใจ
มันถูกรุกรานจนเป็นแผลบ่เซา
ที่ทนอยู่กะย้อนฮักเจ้ามันฮัก
คนที่บ่ปากบ่แม่นว่าบ่ฮู้สึก
จนต้องแสดงอาการของหัวใจ
มันเกินต้านทานย้อนว่าแผลมันลึก
ที่เก็บทุกอย่างบ่แม่นว่าปึก
น้ำตามันไหลมาบ่เซา
เลยต้องแสดงอาการของหัวใจ
มันถูกรุกรานจนเป็นแผลบ่เซา
ที่ทนอยู่กะย้อนฮักเจ้ามันฮัก
คนที่บ่ปากบ่แม่นว่าบ่ฮู้สึก
เลยต้องแสดงอาการของหัวใจ
มันเกินต้านทานย้อนว่าแผลมันลึก
ที่เก็บทุกอย่างบ่แม่นว่าปึก
น้ำตามันไหลมาบ่เซามันอดเอาบ่ไหวแล้ว
ที่เก็บทุกอย่างบ่แม่นว่าปึก
น้ำตามันไหลมาบ่เซา
ที่เสียเจ้ามันเลยทนบ่ได้