(ฉันรู้ว่าการบอกลามันเป็นทางสุดท้ายที่คนรักกันจะเลือกทำ)
(ฉันรักเธอนะ แต่ความรักก็สั่งให้ฉันทำในสิ่งที่ฝืนใจตัวเอง)
(บางที เราอาจเป็นคู่ที่เหมาะสมกันที่สุด)
(เพียง แค่เราไม่ได้เจอกันในเวลาที่มันเหมาะสมที่สุดแค่นั้นเอง)
บทชีวิต คือบทละครที่สวรรค์กำหนด
ได้บทที่เหี้ยมโหด เฝ้าโทษตัวเอง
ก่อนจากหากได้ลา ปัญหาฉันคงทุเลา
เพียงได้สบตาทุกข์คงบรรเทา
คำว่ารักคงยังไม่พอ เธอคงไม่รับฟัง
รักคงยังไม่พอ แต่อยากจะขอ
ได้พบได้พูดให้เธอเข้าใจ ให้รู้ในใจยังรักเธออยู่
แต่กลัวจะซ้ำเติมทุกข์ให้เธอเจ็บช้ำ เพราะรักคงยังไม่พอ
♪
หมดความหมาย แต่บทแสดงยังหายใจอยู่
ถูกคนลบหลู่ บาดใจทุกวัน
ปิดฉากไปเสียดีกว่า แสดงเป็นคนไร้ค่า
อาจมีสักวันเข้าใจมากกว่านี้
คำว่ารักคงยังไม่พอ เธอคงไม่รับฟัง
รักคงยังไม่พอ แต่อยากจะขอ
ได้พบได้พูดให้เธอเข้าใจ ให้รู้ในใจยังรักเธออยู่
แต่กลัวจะซ้ำเติมทุกข์ให้เธอเจ็บช้ำ เพราะรักคงยังไม่พอ
(แค่พูดว่ารักมันไม่ยาก แค่เป็นคนรักมันไม่ยาก)
(บังเอิญชีวิตมันต้องการมากกว่าจะให้ได้)
(บางทีเธอคิดว่าเธอใช่ บางทีฉันคิดว่าฉันใช่)
(บังเอิญชีวิตมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เป็นโชคชะตาเป็นฟ้าเขียนบท)
(สวรรค์กำหนดให้เราสิ้นสุด ทำดีที่สุด ให้ดีที่สุดก็คงต้องหยุด)
(มันสู้ไม่ได้ ไปต่อไม่ไหว ก็ได้แต่หวังว่าในสักวันเธอจะเข้าใจ แค่รักมันไม่พอ)
ดั่งเรือใบล่องหาทิศทาง แบกภาระสุมจนเต็มลำ
ติดตามไปคงไม่ถึงฝั่ง
ดูใจดำแต่ฉันหวังดี ที่ต้องทิ้งเธอตามลำพัง
ไม่อยากให้เธอต้องลำบากด้วยกัน
ความจริงใจสื่อสารลำบาก ฝากความหมายในเพลงบางคำ
เผื่อสักวันเธออาจเข้าใจ เผื่อสักวันเธอให้อภัย
(รักคงยังไม่พอ รักคงยังไม่พอ)
เพราะรักคงยังไม่พอ (รักคงยังไม่พอ)
คงยังไม่พอ (รักคงยังไม่พอ รักคงยังไม่พอ)
(รักคงยังไม่พอ รักคงยังไม่พอ) คงยังไม่พอ
(รักคงยังไม่พอ รักคงยังไม่พอ รักคงยังไม่พอ) คงยังไม่พอ